در جهان امروز، صنعت گردشگری توسعۀ فراوانی پیدا کرده است. بسیاری از کشورهای توسعهیافته و درحال‌توسعۀ جهان توانستهاند وضعیت گردشگری و توریسم خود را بهبود بخشند و با ایجاد مشاغل خدماتی برای گردشگران، بسیاری از مشکلات شهری، از قبیل بیکاری و پایین‌بودن سطح درآمد را رفع کنند. با توجه به اهمیت صنعت گردشگری و وجود پتانسیلهای گردشگری در استان کردستان، اولویت‌بندی مناطق مختلف این استان جهت برنامهریزیهای مناسب و کارا به منظور خدماترسانی بهتر و عدالت اجتماعی و اقتصادی در سطوح مناطق مختلف ضروری مینماید. روش پژوهش توصیفی‌ـ مقایسهای و نوع آن کاربردی است. روش گردآوری اطلاعات نیز کتابخانهایـ اسنادی است. در این پژوهش، با استفاده از مدل Topsis و Vikor به اولویت‌بندی شهرستانهای استان کردستان بر اساس 12 معیار اصلی در 4 سطح (فرابرخوردار، برخوردار، نیمه‌برخوردار، فرو‌برخوردار) پرداختهایم. با توجه به نتایج به‌دست آمده، شهرستان سنندج در سطح فرابرخوردار و شهرستانهای دهگلان و دیواندره در سطح فرو‌برخوردار (محروم) به لحاظ شاخصهای زیرساختی گردشگری قرار گرفتهاند. همچنین، طبق نتایج روش ضریب پراکندگی نیز معیارهای: تعداد فروشگاههای صنایع دستی و تعداد دفاتر خدمات مسافرتی و گردشگری و شرکتهای حمل‌و‌نقل و مسافرتی به‌طور نابرابری در میان شهرستانهای این استان توزیع شده است که توجه مسئولان و مدیران شهرها جهت تقویت و احداث این اماکن در شهرستانهای این استان و پیشرفت این صنعت ارزشمند را می‌طلبد.
کلید واژگان :استان کردستان؛ اولویت‌بندی؛ گردشگری؛ مدلهای تصمیمگیری چندمعیاره
ارزش ریالی : 350000 ریال
با پرداخت الکترونیک