ساختار عاملی و تغییرناپذیری جنسیتی مقیاس سرزندگی ذهنی در دانشجویان

هدف از پژوهش حاضر بررسی ویژگی ‌های روان‌ سنجی مقیاس سرزندگی ذهنی در دانشجویان بود. طرح پژوهش از نوع همبستگی بوده، و جامعه آماری آن را دانشجویان دانشگاه شهید بهشتی و علوم پزشکی شهید بهشتی تشکیل می‌داد. دو گروه نمونه 247 و 239 نفره از این دانشجویان به شیوه نمونه ­گیری چندمرحله ‌ای انتخاب شدند و مقیاس سرزندگی ذهنی (رایان و فردریک،1997) و پرسشنامه شادکامی آکسفورد (هیلز و آرگایل،2002) را تکمیل کردند. همسانی درونی، روایی عاملی اکتشافی، تاییدی، همگرا و ملاکی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که مقیاس سرزندگی ذهنی، ساختاری یک عاملی با واریانس تبیین شده 47/59 درصد دارد. روایی عاملی تاییدی و تغییرناپذیری جنسیتی نیز به تایید رسید. ضرایب آلفای کرونباخ و دو نیمه کردن 88/0 و 85/0 بود. برحسب سن، وضعیت تاهل، مقطع و گروه تحصیلی تفاوت معناداری در مقیاس ‌ها به دست نیامد. روایی همگرای مقیاس‌ ها در ارتباط با ابعاد شادکامی به تایید رسید. به نظر می ‌رسد، مقیاس سرزندگی ذهنی در دانشجویان از اعتبار و روایی مناسبی برخوردار است.

سرزندگی ذهنی؛ شادکامی؛ ساختار عاملی؛ تغییرناپذیری