مقایسه ی سیستم‌های فعال سازی/بازداری رفتاری دختران فراری با دختران غیرفراری

پدیده ی فرار دختران از منزل که در طی سال های اخیر در جامعه رو به فزونی نهاده از مقوله های آسیب اجتماعی است که مهار آن به مدیریت قوی اجتماعی نیازمند است. ولی در کنار این عامل ویژگی های شخصیتی و انگیزه فردی نیز در ایجاد این معضل نقش بسیار مهمی بازی می کند.این مطالعه از نوع پس رویدادی می باشد. بدین منظور 120 آزمودنی ( 60 نفر دختر فراری و 60 نفردختر غیر فراری ) انتخاب شدند. دختران فراری 30-11 ساله که در دوره زمانی 1391-1390 توسط نیروی انتظامی دستگیر شده بودند و به مرکز اورژانس اجتماعی شهر تبریز تحویل داده شده بودند انتخاب شدند . دختران غیر فراری بر اساس سن ، میزان تحصیلات ، طبقه اقتصادی با دختران فراری همتا شدند. در این مطالعه از مقیاس سیستم‌های بازداری/ فعال¬سازی رفتاری کارور و وایت استفاده شد. نتایج حاصل از یافته های تحقیق نشان داد که تفاوت دو گروه دختران فراری و دختران غیر فراری در سیستم فعال سازی و سیستم بازداری رفتاری با یکدیگر متفاوت بوده و هر دو سیستم در دختران فراری فعال‌تر است. تفاوت بین سیستم‌های فعال سازی/بازداری رفتاری دختران فراری و دختران غیر فراری معنادار می باشد . چالش هاي نظري و پژوهشي در پي بردن به عوامل شخصیتی دختران فراری دريچه اي نوين به سوي پرسش هايي است که دهه ها ذهن پژوهشگران را به خود معطوف داشته است . از اين روست که تلاش هاي پژوهشي به اين امر معطوف شده است تا به بررسي عوامل شخصیتی دخیل در فرار دختران از منزل بپردازد .

سیستم بازداری رفتاری، سیستم فعال¬سازی رفتاری ، دختران فراری