محله‌های کلان‌شهر تهران از اساسی‌ترین عناصر اجتماعی – کالبدی بوده و به‌عنوان حلقه ارتباطی میان شهروندان محسوب می‌شوند. یکی از مسائل مهم محله‌های شهری هویت مکانی آن‌ها می¬باشد. بی‌توجهی به این امر باعث می¬شود شهروندان یک محله احساس تعلق به محل زندگی خود نداشته و درنتیجه محله‌ای ناپایدار شکل می¬گیرد. هدف این تحقیق ارزیابی و تحلیل هویت مکانی یکی از محله‌های قدیمی شهر تهران یعنی محله‌ی سنگلج واقع در منطقه 12 تهران می¬باشد. تحقیق ازنظر روش، توصیفی- تحلیلی است. جامعه آماری شامل تمام شهروندان بالای 18 سال محله سنگلج می¬باشد. پرسشنامه¬ طراحی‌شده میان 115 نفر از ساکنان محله با روش نمونه‌گیری غیر احتمالی آسان توزیع گردیده است. داده¬های به‌دست‌آمده با استفاده از نرم‌افزار SPSS مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفته‌اند. نتایج حاصل از تحقیق نشانگر این است که بین شاخص‌های حس تعلق مکانی، اجتماع‌پذیری، آسایش و دسترسی به خدمات همبستگی مثبتی وجود دارد. از دیگر نتایج تحقیق رابطه معنادار بین سن و هویت مکانی می¬باشد. همچنین تفاوت معناداری بین هویت مکانی و مدت سکونت وجود داشته، یعنی شهروندانی که مدت سکونت آن‌ها بیشتر بوده هویت مکانی محله سنگلج را مطلوب‌تر ارزیابی کرده‌اند. به‌طورکلی ازنظر ساکنین محله موردمطالعه، هویت مکانی محله در حالت مطلوبی قرار ندارد و روبه‌زوال است.
کلید واژگان :هویت مکانی، محله¬های شهری، محله پایدار، محله سنگلج، منطقه 12، شهر تهران
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک