زمينه و هدف: پژوهش حاضر به شناسايي عوامل موثر بر نوآوري و كارآفريني سازماني در دانشگاههاي علوم پزشكي كشور با استفاده از الگوي سه شاخگي توسعه كارآفريني پرداخته است. تنوع شديد محصولات و خدمات در دانشگاههاي علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني و چالشهاي متعدد در رويكرد و نظام مديريتي حاكم بر آنها دلايل اصلي انجام اين پژوهش است. روش بررسي: در اين پژوهش از مدل سه شاخگي توسعه كارآفريني استفاده شده است. ابزار مورد استفاده، پرسشنامه ساختيافته شامل 58 سوال اصلي است كه بر اساس طيف ليكرت طراحي و بين كاركنان دانشگاههاي علوم پزشكي توزيع شده است. روايي پرسشنامه توسط نخبگان تأييد و پايايي آن نيز از طريق محاسبه آلفاي كرونباخ( 94 %) تعيين گرديده است. حجم نمونه 379 نفر از كاركنان است كه به روش هدفمند غيراحتمالي تعيين شده است. نه ا ي ت ا ت ع دا د 325 پرسشنامه ثبت و تحليل گرديده است. SPSS جمع آوري شده و دادههاي مربوطه در نرمافزار 18 يافته ها: اين پژوهش نشان ميدهد كه سه دسته عوامل ساختاري، رفتاري و زمينهاي بر نوآوري و كارآفريني سازماني در دانشگاههاي علوم پزشكي موثر هستند كه وضعيت كلي آنها، متوسط است. نتيجه گيري: بنابر نتايج اين پژوهش، توصيه مي شود نسبت تغيير نگرش مديريتي به نظام اداري، اصلاح ساختار مبتني بر راهبردهاي جديد، تمركززدايي و اصلاح سيستمها و روشهاي كاري به منظور بهبود وضعيت نوآوري و كارآفريني سازماني در اولويت نظام اداري دانشگاه هاي علوم پزشكي قرار گيرد.
کلید واژگان :نوآوري و كارآفريني سازماني، الگوي سه شاخگي توسعه كارآفريني، دانشگاههاي علوم پزشكي
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک