شناسایی مناطق مستعد وقوع زمین لغزش از طریق پهنه بندی خطر با مدل های تجربی مناسب، یکی از اقدامات اولیه در کاهش خسارت احتمالی و مدیریت خطر در حوضه های آبخیز کشور محسوب می شود. در این تحقیق ابتدا، عوامل نُه گانه شیب، جهت، ارتفاع، بارندگی، فاصله از جاده، فاصله از گسل، فاصله از شبکه زهکشی، کاربری اراضی و سنگ شناسي به عنوان عوامل مؤثر در وقوع زمین لغزش های منطقه تشخیص داده شدند. بعد از تهیه این لایه ها در سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS)، نقشه پراکنش زمين لغزش حوضه آبخيز با استفاده از تفسیر عکس هاي هوايي و مطالعات ميداني تهيه گرديد. سپس پهنه بندی خطر زمین لغزش با دو روش ارزش اطلاعاتي (WINF) و روش پيشنهادي گوپتا و جوشي(LNRF) صورت گرفت. در نهايت به منظور ارزيابي کارايي و انتخاب مدل مناسب براي پهنه بندي خطر زمين لغزش در حوضه آبخيز مورد مطالعه، از روش شاخص زمين لغزش استفاده گرديد. بر اساس اين شاخص، در روش ارزش اطلاعاتي 8/79 درصد و در روش پيشنهادي گوپتا و جوشي حدود 5/58 درصد زمین لغزش ها در طبقه هاي پر خطر و خيلي پر خطر اتفاق افتاده اند؛ بنابراين، روش ارزش اطلاعاتي به لحاظ داشتن انطباق بيشتر زمين لغزش ها با پهنه خطر بالا و همچنين توانايي در تفکيک طبقه هاي خطر، کارايي بهتري نسبت به روش پيشنهادي گوپتا و جوشي در پهنه بندی خطر زمین لغزش در حوضه آبخیز تلخاب ایلام دارد و از بين عوامل نَه گانه مؤثر، عامل زمین شناسی بيشترين تأثیر را در وقوع زمين لغزش ها داشته است؛ چون حدود 50 درصد زمین لغزش ها در آبرفتهای کواترنری که نسبت به زمین لغزش بسیار آسیب پذیر است، رخ داده است.
کلید واژگان :شاخص زمين لغزش، روش ارزش اطلاعاتي، روش گوپتا و جوشی، تلخاب، GIS
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک