فعالیت بدنی، رضایت از زندگی و نقش آنها در استرس شغلی کارکنان نظامی

زمینه و هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی فعالیت های بدنی کارکنان نظامی، رضایت از زندگی و نقش آن ها در استرس شغلی کارکنان نظامی است. روش بررسی: روش اجرای تحقیق از نوع توصیفی– تحلیلی و با استفاده از ابزار پرسشنامه بوده است.ابزار های مورد استفاده شامل پرسشنامه های استرس شغلی، فعالیت بدنی و رضایت از زندگی SWLS بود. 959 نفر از کارکنان نظامی به عنوان نمونه پژوهش به آن ها پاسخ داده اند. اطلاعات بدست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: در متغیر فعالیت بدنی گروه نمونه در خرده مؤلفه خستگی با میانگین 97/2 و انحراف استاندارد 71/. بالاترین نمره و در خرده مؤلفه فعالیت فیزیکی ضمن کار با میانگین 54/2 و انحراف استاندارد 76/. پایین ترین نمره را دارا است. در متغیر رضایت از زندگی نیز، میانگین گروه نمونه 97/21 و انحراف استاندارد آن 78/7 به دست آمد. نتایج آزمون تی تک نمونه ای نشان داد که تفاوت بین میانگین گروه نمونه و میانگین فرضی جامعه معناداراست(000/.>p). در زمینه استرس شغلی نتایج نشان داد که، استرس شغلی در میان گروه نمونه بهترین وضعیت را در خرده مؤلفه نقش با میانگین 79/3 و انحراف استاندارد 86/. و ضعیف ترین وضعیت را در خرده مؤلفه ارتباط با میانگین 77/2 و انحراف استاندارد 84/. دارند. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نیز نشان داد که، از طریق فعالیت های بدنی می توان استرس شغلی را پیش بینی کرد(001/0 p < ،68/20 = (952، 3)F). نتیجه گیری: رضایت از زندگی در کارکنان نظامی در حد مناسبی است. سبک هیجان مدار بیشترین سبک مورد استفاده در کارکنان نظامی در مقابله با موقعیت¬های استرس زای شغلی است.

فعالیت بدنی، رضایت از زندگی، استرس شغلی