سطح بندی توسعه یافتگی محلات شهری با تاکید بر رضایتمندی استاندارد مبلمان شهری (مطالعه موردی: محلات شهر ابرکوه)

بی شک قسمت عمده ای از عناصر تشکیل دهنده سیمای هر شهر، مبلمان آن شهر است. اجزایی که گذشته از کاربردهای خاص خود به زیبایی و انتظام شهر نیز سامان می‌بخشد. طبعاً شکل گیری عناصر بصری که تصویر هر شهر را به وجود می‌آورند خاطره ای را برای هر بیننده در ذهن باقی می‌گذارند که شناسایی این تصورات ذهنی می‌تواند در امر برنامه ریزی آینده شهری اثرگذار باشد. لذا با توجه به اهمیت این موضوع، پژوهش حاضر سعی بر آن دارد تا محله های شهری ابرکوه را با توجه به رضایتمندی ساکنین از استانداردهای مبلمان شهری سطح بندي نماید. روش تحقیق در این بررسی از نوع توصیفی- تحلیلی بوده که آمار و اطلاعات آن از طریق روش‌های میدانی به دست آمده است. جامعه آماری این پژوهش شامل خانوارهای ساکن در محله های 9 گانه شهری ابرکوه می‌باشد که بر اساس فرمول کوکران 263 نمونه به منظور جمع آوری اطلاعات تعیین گردید. همچنین آزمون پیش آهنگی برای بدست آوردن ضریب اعتبار پرسشنامه انجام گرفت که ضریب اطمینان آلفای کرونباخ آن 0.76 به دست آمد که حاکی از مناسب بودن ابزار پژوهش بوده است. در این پژوهش به منظور وزن دهی شاخص‌ها از تکنیک دلفی و به منظور تحلیل داده‌ها در راستای سطح بندی محله های شهری از تکنیک ORESTE استفاده گردیده است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که اولاً سطح رضایتمندی در محلات نه گانه شهر ابرکوه پایین بوده و ثانیاً با توجه به یافته های تکنیک ارسته مشخص گردید که محلات گلکاران، امامزاده احمد و نبادان به ترتیب در رتبه های یک تا سه از رضایتمندی استاندارد های مبلمان شهری قرار داشته‌اند.

توسعه شهری، رضایتمندی، مبلمان شهری، محلات شهری، تکنیک ارسته