پس از انقلاب اسلامی سیاست¬های مختلفی برای تأمین مسکن برای اقشار مختلف اجتماعی ارایه شده که گسترده¬ترین آنها از سال 1386 تحت عنوان «مسکن مهر» است. کاربست سیاست¬های مسکن مهر به لحاظ کمّی به افزایش مطلق واحد مسکونی در کشور منجر شده است لیکن عدم توجه به ابعاد فضایی- مکانی آن پیامدهای اقتصادی و اجتماعی به بار آورد. هدف این پژوهش تحلیل فضایی- مکانی سایت¬های مسکن مهر و ارزیابی پیامدهای اقتصادی و اجتماعی آن بود. تحقیق حاضر از لحاظ هدف کاربردی، ماهیت آن توصیفی – تحلیلی، گردآوری داده¬ها با پیمایش میدانی (تکنیک پرسشنامه) و مطالعات کتابخانه¬ای انجام گرفت. روایی پرسشنامه محتوایی و پایایی آن با آزمون آلفای کرونباخ 82/0بدست آمد. جامعه آماری شامل سایت¬های مسکن مهر شهر میاندوآب و 1548 خانوار ساکن در این سایت¬ها بود که با استفاده فرمول کوکران 230 خانوار به عنوان حجم نمونه محاسبه و با نمونه¬گیری احتمالی به روش قرعه¬کشی انتخاب شدند. با استفاده از مدل تحلیل شبکه ( NA) و با معیارهای کالبدی، زیست محیطی به ارزیابی مکانیابی و تحلیل فضایی سایت¬های مهر و با روش¬های کمی به تجزیه و تحلیل پیامدهای اقتصادی و اجتماعی مکانیابی سایت¬ها پرداخته شد. نتایج نشان داد؛ مسکن¬ مهر شهر میاندوآب به لحاظ دسترسی به نیازهای روزمره ساکنان خود (نزدیکی به خدمات شهری از جمله اشتغال، کاربری¬های آموزشی، بهداشتی – درمانی، ورزشی و فراغتی و... و همچنین به لحاظ وضعیت دسترسی به حمل¬ونقل و موقعیت مکانی (قرارگیری بر روی اراضی باارزش کشاورزی) در موقعیت نامطلوبی مکانیابی شده¬اند. این امر پیامدهای اقتصادی و اجتماعی منفی زیادی را از جمله افزایش زمان و هزینه سفرهای روزانه، کاهش ارتباطات اجتماعی ساکنان و همچنین کاهش احساس تعلق مکانی به مسکن را در پی داشته است.
کلید واژگان :مسکن مهر، تحلیل فضایی- مکانی، پیامدهای اقتصادی= اجتماعی مسکن مهر، میاندوآب
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک