چکیده :

كانسار بوکسيت جاجرم به طول 16 کيلومتر با جهت شرقی- غربی بر روی سطوح کارستی سازند دولوميتي اليكا رخنمون دارد. در اين مقاله به منظور آگاهي از اندازه ذرات , شرايط تشكيل , درجه تبلور , تخلخل , توزيع عناصر تشكيل دهنده و نيز كانه آرايي, ويژگيهاي بافت و فازهاي تشكيل دهنده بوكسيت جاجرم مورد مطالعه قرار گرفته است. بر اساس مطالعات انجام شده بوكسيت جاجرم از نوع دياسپوريك بوده و مهمترين كاني سيليكاته آن كائولين, هماتيت و كاني اصلي آناتاز است. بهترين نوع بوكسيت, بوكسيتهايي با سختي بالا با50% < Al2O3. و 9%> SiO2 می‌باشد. بطوركلي در نمونه‌هايي كه درصد اكسيد آلومينيوم بيش از 58% است , 39/54 درصد آن در ساختار دياسپور، 16/3 درصد در ساختار كائولين و 94/0 درصد در ساختار توپاز جاي دارد. از مجموع 78/5 درصد اكسيد سيليسيم 72/3 % در ساختار كائولين و 5/ 1 % بصورت كوارتز و باقيمانده در ساختار توپاز جاي گرفته است. بافت غالب بوكسيت جاجرم پليتومورفيك, اندازه دانه‌هاي دياسپور كوچكتر از 10 ميكرون و سيليكاتها بصورت توده‌هاي بسيار نازك و ضخامت كمتر از 1/0 ميكرون مي‌باشند . يكسان بودن سختي سيمان ماتريكس زمينه با سختي دانه‌های ريز بلور دياسپور و مشخص نبودن حاشيه بلورها از ماتريكس امكان كانه آرايي را ناممكن ساخته است. بررسيهاي آزمايشگاهي نشان داد كه فقط به روش آب رفتاري مي‌توان مقداري بر كيفيت بوكسيت افزود.

کلید واژگان :

بوكسيت, بافت بوكسيت، فاز كاني شناسي بوكسيت، دياسپور، جاجرم، ايران



ارزش ریالی : 600000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک