چکیده :

پيشرفتهاي بهداشتي، اجتماعي و تكنولوژيك در طول قرن بيستم منجر به وقوع تحولي سابقه در شاخص هاي جمعيت شناختي و افزايش جمعيت افراد سپيد مو شده است. عمر طولاني و افزايش تعداد سالمندان از مواهب توسعه اجتماعي است، مشروط بر اينكه به كيفيت زندگي آنان توجه بيشتري شود. چالش مذكور نياز به ابتكار و تعهد و در بسياري از جوامع نياز به تجديد نظر در خط مشي هاي اجتماعي و بهداشتي در جهت تامين نيازهاي جمعيت سالمندان دارد. يك عامل مهم در افزايش كيفيت زندگي افراد سالمند، شناسايي و تامين نيازهاي جسمي، رواني و اجتماعي آنان است و لذا بررسي نيازهاي اين قشر در همه ابعاد ضرورت دارد. در اين راستا پژوهشي با هدف تعيين وضعيت رواني سالمندان و علل عدم ارضاي نيازهاي رواني آنان انجام شد. بدين منظور با استفاده از نمونه گيري در دسترس در دو بيمارستان شرعتي و امام خميني تهران و نمونه گيري تصادفي سهميه اي از آسايشگاههاي خصوصي شهر تهران با توجه به معيار پذيرش نمونه، تعداد 335 نفر انتخاب گرديدند. ابزار گردآوري اطلاعات در اين پژوهش، دو پرسشنامه بود. در ابتدا با استفاده از پرسشنامه 1 كه به منظور تعيين وضعيت نيازهاي رواني سالمندان طراحي شده بود، وضعيت ارضاي نيازها در سه محدوده وضعيت (نمره 25-50)، متوسط (50-75) و خوب (75-100) مورد بررسي قرار گرفت. پس از جمع آوري و تجزيه و تحليل اطلاعات، تعداد 150 سالمند كه در محدوده ضعيف بودند انتخاب و با پرسشنامه 2 مورد بررسي قرار گرفتند. اين پرسشنامه به منظور بررسي اطلاعات دموگرافيك و علل عدم ارضاي نيازهاي رواني تهيه شده بود. پس از جمع آوري اطلاعات و تجزيه و تحليل آنها نتايج زير حاصل گرديد: - نيازهاي رواني بيش از يك سوم (44 درصد) از سالمندان ارضا نمي گردد. - عدم ارضاي نيازهاي رواني در سالمندان مقيم خانه هاي سالمندان نسبت به سالمندان تحت سرپرستي خانواده و سالمنداني كه تنها و يا با همسر خود زندگي مي كردند، مشهود تر بود. كه آناليز واريانس تفاوت معناداري را در سطح 95 درصد اطمينان نشان داد (P<0.05) - با 95 درصد اطمينان، همبستگي معناداري بين عدم ارضاي نيازهاي رواني با سوء رفتار، غفلت، تجاوز به حقوق و عدم اوقات فراغت مطلوب وجود داشت. (P<0.05)

کلید واژگان :

سالمندان، نيازهاي رواني، ارضاي نيازهاي رواني، مذهب، سوءرفتار و غفلت



ارزش ریالی : 350000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک