ميزان آسيب بافت تاندون در زنان متعاقب فعاليت ورزشي بيشتر از مردان است. علت اين تفاوت هنوز معلوم نيست. ژلاتينازها اجزاي تشکيل دهنده بافت همبند را تخريب مي کنند. بنابراين هدف از اين تحقيق، بررسي نقش جنسيت بر مقدار ژلاتينازهاي سرم (MMP-2 و MMP-9) در حالت استراحت و در پاسخ به فعاليت استقامتي است. 15 زن و 15 مرد غيرفعال سالم در اين پژوهش شرکت داشتند. 72 ساعت پس از تعيين V02max، آزمودني ها يک ساعت چرخ کارسنج را با شدت 70 درصد V02max رکاب زدند. 2 ميلي ليتر خون قبل، بلافاصله و دو ساعت بعد از فعاليت، از وريد بازويي آزمودني ها گرفته شد. MMP-2 و MMP-9 به روش الايزا اندازه گيري شدند. نتايج نشان داد که مقدار ژلاتينازهاي سرم در حالت استراحت بين مردان و زنان متفاوت نيست. همچنين مقدار MMP-2 سرم بلافاصله بعد از فعاليت در هر دو گروه کاهش يافت، ولي مقدار اين کاهش در زنان معني دار نبود. مقدار MMP-9 سرم در هر دو گروه در پاسخ به فعاليت تغيير نکرد. همچنين تغييرات ژلاتينازهاي سرم در پاسخ به فعاليت بين دو گروه متفاوت نبود. بر اساس يافته هاي اين تحقيق مقدار ژلاتينازها در حالت استراحت و پاسخ آنها به فعاليت، عامل تاثيرگذار بر آسيب پذيري بيشتر بافت تاندون زنان در پاسخ به فعاليت نيست. احتمالا عوامل ساختاري و فيزيولوژيكي ديگر در تاندون زنان عامل آسيب ديدگي بيشتر باشد.
کلید واژگان :ژلاتينازها، فعاليت استقامتي، تخريب کلاژن، جنسيت
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک