تأثیر توان¬بخشی شناختی رایانه¬یار بر بهبود کنش¬های اجرایی و عملکرد خواند دانش¬آموزان مبتلا به نارساخوانی

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي توان بخشي شناختي رايانهيار بر بهبود كنشهاي اجرايي و عملكرد خواندن دانشآموزان نارساخوان انجام شد. روش: روش پژوهش آزمايشي با طرح پيشآزمون- پسآزمون با گروه آزمايش و كنترل بود. جامعه آماري شامل تمامي دانشآموزان نارساخوان مقطع ابتدايي شهر رشت در سال تحصيلي 94-1393 بود كه از بين آن ها 30 نفر با روش نمونهگيري تصادفي انتخاب و به تصادف در دو گروه آزمايش و كنترل جاي دهي شدند. براي جمعآوري دادهها از ويرايش چهارم مقياس هوش وكسلر كودكان (وكسلر، 2003)، آزمون رسمي خواندن و نارساخواني نما (كرمينوري و مرادي، 1387) و نسخه نرمافزاري آزمون مرتب كردن كارتهاي ويسكانسين (شاهقليان و همكاران، 1390) استفاده شد. برنامه توان بخشي شناختي رايانهيار، در طي 11 جلسه به گروه آزمايش آموزش داده شد، درحالي كه گروه كنترل، آموزشي دريافت نكردند. يافته ها: تحليل دادهها با استفاده از آزمون تحليل كوواريانس نشان داد كه در مرحله پسآزمون بين كنشهاي اجرايي و عملكرد خواندن گروههاي آزمايش و كنترل تفاوت معنيداري وجود دارد. نتايج نشان داد روش توان بخشي شناختي رايانهيار باعث بهبود كنشهاي اجرايي و عملكرد خواندن و مولفههاي آن ها شده است (001/0p

توان بخشي شناختي رايانهيار، كنشهاي اجرايي، عملكرد خواندن، نارساخواني