سنجش تأثیر فناوری اطلاعات بر بهره‌وری کارکنان

زمینه و هدف: بهره‌گیری از فناوری اطلاعات و ارتباطات (فاوا)، باعث افزایش توان و سرعت پردازش اطلاعات، ارزان شدن نسبی قیمت سخت‌افزار و نرم‌افزار، رواج استفاده از سیستم‌های مکانیزه، به وجود آمدن نظام‌های اطلاعاتی بهینه و دسترسی سریع و آسان به اطلاعات شده است. هدف این پژوهش، سنجش تأثیر فناوری اطلاعات بر بهره‌وری نیروی انسانی معاونت راهور است. روش‌شناسی: پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری شامل کارکنان شاغل در معاونت راهور ناجا است که تعداد آن‌ها 500 نفر و حجم نمونه طبق فرمول کوکران برابر با 217 نفر تعیین شده‌است که با بهره‌گیری از نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شده‌اند. ابزار گردآوری اطلاعات دو پرسشنامه استاندارد، شامل پرسشنامه فناوری اطلاعات بر اساس الگوی مرکادر (2006) و پرسشنامه بهره‌وری بر اساس الگوی هرسی و گلداسمیت (1980) است. روایی پرسشنامه از طریق محتوایی و پایایی آن، از طریق آلفای کرونباخ محاسبه شده‌است. داده‌های به دست آمده با استفاده از الگو‌سازی معادلات ساختاری منحصراً نرم‌افزار لیزرل 5/8 و برای آزمون فرضیه‌های فرعی، از آزمون رگرسیون تک متغیره استفاده شده‌است. یافته‌ها: تأثیر فناوری اطلاعات بر روی ابعاد بهره‌وری نیروی انسانی، نشان می‌دهد که 41 درصد از تغییرات بازخورد عملکرد کارکنان از روی فناوری اطلاعات، 30 درصد از تغییرات توان کار از روی فناوری اطلاعات، 20 درصد از تغییرات شناخت کار از روی فناوری اطلاعات، 16 درصد از تغییرات انگیزش از روی فناوری اطلاعات و 10 درصد از تغییرات حمایت سازمانی از روی فناوری اطلاعات توجیه می‌شود. نتیجه‌گیری: نتایج تحقیق، حاکی از آن است که اثر فناوری اطلاعات بر بهره‌وری منابع انسانی اثر مثبت و معنادار است.

فناوری اطلاعات، بهره‌وری کارکنان، توان کار، شناخت شغل، حمایت، بازخورد عملکرد، انگیزش