چکیده :

بهره برداری بی رویه از سفره های آب زیرزمینی در سالهای اخیر باعث افت شدید سطح آب زیرزمینی در دشت های کشور گردیده است. تغذیه مصنوعی آبخوان ها به روش پخش سيلاب در پهنه مخروط افكنه‌ها و دشت هاي درشت دانه راهكاري است كه در خيلي از مناطق كشور قابل انجام مي ‌باشد. در این روش با نفوذ سیلاب به درون آبخوان علاوه بر افزایش حجم مخزن و جلوگیری از روند شدید افت سطح آب زیرزمینی باعث کنترل سیل و حفاظت خاک می گردد. منطقه مورد مطالعه در اين تحقيق حوضه آبخیز جارمه به مساحت 314 کیلو متر مربع در شمال شهر انديمشك می باشد. که با پردازش تصاوير ماهواره اي، بازديدهاي ميداني و انطباق نقشه های کاربری اراضی محدوده آبرفتی به وسعت 4356 هکتار جهت مطالعه مشخص گرديد. پس از انتخاب شاخص¬ هاي تاثيرگذار در مكان يابي این عرصه ها از قبيل شيب، نفوذپذيري، ضخامت آبرفت، قابليت انتقال، سيل خيزي و هدايت الكتريكي، براي هر كدام از اين شاخص ها در محيط GIS نقشه طبقه بندي شده تهيه گرديد، و سپس اين نقشه ها با روش منطق بولين (Boolean logic) و شاخص هم پوشاني وزني (weighted overlay index) با هم تلفيق شدند. در نهايت محدوده آبرفتي، به دو طبقه داراي تناسب بالا برای پخش سیلاب با وسعت 2059 هکتار در روش بولین و 2485 هکتار در روش شاخص هم پوشاني وزني و تناسب متوسط با وسعت 2297 هکتار در روش بولین و 1971 هکتار در روش شاخص هم پوشاني وزني تفكيك و نقشه نهائي بدست آمد.

کلید واژگان :

پخش سيلاب، آبخوان، تغذیه مصنوعی، انديمشك



ارزش ریالی : 350000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک