به منظور بررسی اثر پیش تیمار بذر به صورت هیدروپرایمینگ و نمک های نیترات بر جوانه زنی و خصوصیات رشدی سویا رقم ویلیامز (cv. Williams 82)، آزمایشی طی سال 1396 در آزمایشگاه پژوهشی گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی دانشگاه مراغه در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل شاهد (عدم پرایمینگ)، هیدروپرایمینگ و پرایمینگ با محلول های اسمزی 5/0، 1 و 2 درصد نیترات پتاسیم، نیترات آمونیوم، نیترات کلسیم و نیترات سدیم بودند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر تیمارهای پرایمینگ بذر بر روی وزن خشک گیاهچه، مدت زمان جوانه زنی، درصد جوانه زنی و شاخص بنیه بذر سویا در سطح یک درصد معنی دار بود. نتایج نشان داد که با افزایش نیترات پتاسیم و نیترات سدیم از 5/0 به 2 درصد جهت پیش تیمار کردن بذور سبب کاهش وزن خشک گیاهچه های تولیدی و شاخص بنیه بذر شد در حالی که در مورد نیترات کلسیم با افزایش دز مصرفی جهت پرایم کردن وزن خشک گیاهچه های تولیدی و شاخص بنیه بذر افزایش یافت و در بین دزهای 5/0، 1 و 2 درصد نیترات آمونیوم از نظر صفات وزن خشک گیاهچه و شاخص بنیه بذر تفاوتی وجود نداشت. از طرفی هیدورپرایمینگ در مقایسه با شاهد (عدم پرایمینگ) تأثیر مثبتی بر وزن خشک گیاهچه و شاخص بنیه بذر سویا نداشت. نتایج نشان داد که پیش تیمار بذر با نیترات آمونیوم 2 درصد کمترین میزان درصد جوانه زنی (5/57 درصد) و بیشترین مدت زمان جهت جوانه زنی (1/5 روز) را به خود اختصاص داد و در بین بقیه پیش تیمارهای نمکی نیترات و هیدروپرایمینگ با شاهد تفاوت معنی-داری وجود نداشت. بطور کلی در بین انواع نمک های نیتراتی، نیترات آمونیوم 2 درصد ضعیف ترین پیش تیمار و نیترات کلسیم 2 درصد بعنوان برترین پیش تیمار مشاهده شد که نیترات کلسیم 2 درصد تأثیر به سزایی بر جوانه زنی و ویژگی های رشدی گیاهچه سویا داشت و قابل توصیه جهت پیش تیمار است.
کلید واژگان :پیش تیمار بذر، سویا، بنیه بذر، نیترات پتاسیم، وزن خشک گیاهچه
ارزش ریالی : 350000 ریال
با پرداخت الکترونیک