تحلیل و ارزیابی میزان تاثیرگذاری شرایط زیستپذیری بر امنیت زنان )مطالعهموردی: شهرستان بهشهر(

فضاهای شهری باید توان و قابلیت پذیرش تمام جامعه را داشته باشند و بتوانند محیطی امن و به دور از ترس و نگرانی را برای استفاده کنندگان خود فراهم کنند. حضور زنان در جامعه از یک سو می تواند سبب پیشرفت در زندگی شخصی آنها و در نتیجه در روند جامعه شود، اما از سوی دیگر مشکلات نظیر احساس ناامنی آنها را در پی خواهد داشت. در این پژوهش با استفاده روش توصیفی و تحلیلی به ارزیابی شرایط امنیت زنان در شهرستان بهشهر از بُعد زیستپذیری این شهرستان پرداخته شده است. طبق 0 در سطح / یافتههای تحقیق بر حسب طبقات ارزیابی پایداری پرسکات آلن، وضعیت امنیت زنان در شهرستان بهشهر با امتیاز 674 0( قرار دارد. همچنین با توجه به اینکه میزان خطای آلفای به دست آمده برای متغیرها ) ابعاد کالبدی = - /4 0/ پایداری متوسط ) 67 0 محاسبه شده، می توان استدلال کرد همبستگی مستقیم بین / 0( کمتر از خطای قابل قبول یعنی 00 / 0/074 و ابعاد اجتماعی = 004 0( محاسبه شد، بنابراین بین دو متغیر مورد / 0( کمتر از ) 00 / دو متغیر است؛ و با توجه به اینکه خطای آلفای شاخص امنیت ) 096 مطالعه و شاخص امنیت در شهرستان بهشهر هم رابطه مستقیم وجود دارد. همچنین بالاتریت احساس امنیت زنان در بین مؤلفههای مورد مطالعه، مؤلفهی تنها بودن در روز در خانه میباشد. فضاهای تاریک و حاشیه خیابانهای نیمه متروکه ناامنترین و عبور از خیابان با حضور پلیس امنترین مکان برای زنان است.

زیست پذیری، امنیت، زنان، شهرستان بهشهر.