هدف این تحقیق بررسی اثربخشی طرحواره درمانی بر رفتارهای ایذایی دانش آموزان مبتلا به اختلالات یادگیری شهر مراغه بود. این مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه انجام شد. جامعه پژوهش شامل دانش آموزان مقطع متوسطه شهر مراغه بود. از میان جامعه مذکور، تعداد 45 نفر به شیوه نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و به دو گروه آزمایشی و یک گروه گروه کنترل تقسیم شدند. سپس گروه آزمایش در 20 جلسه هر هفته یک جلسه 45 دقیقه ای تحت طرحواره درمانی قرارگرفتند. به منظور تشخیص اختلالات یادگیری از پرسشنامه مشکلات یادگیری کلورادو(ویلکات و همکاران، 2011) استفاده شد. همچنین به منظور تشخیص رفتارهای ایذایی، از مقیاس درجه بندی تشخیص اختلال رفتارهای ایذائی دانش آموزان (عظیم خانی، 1389) استفاده شد. داده ها با تحلیل کوواریانس یک راهه و چند راهه مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج تحلیل کو واریانس نشان داد طرحواره درمانی یانگ به طور معناداری منجر به کاهش رفتارهای ایذایی دانش آموزان می¬گردد. این نتایج تلویحات مهمی در زمینه آموزش و خدمات مشاوره ای به عنوان بخشی از درمان برای دانش آموزان با اختلالات یادگیری ارائه می دهد.
کلید واژگان :طرحواره درمانی، رفتارهای ایذایی ، اختلالات یادگیری.
ارزش ریالی : 350000 ریال
با پرداخت الکترونیک