تأثیر رژیم های مختلف آبیاری و مقادیر پتاسیم بر خصوصیّات کیفی سیب زمینی در شرایط آب و هوایی مشهد

به منظور بررسى اثرات رژیم‏های مختلف آبیاری و مصرف مقادير مختلف پتاسيم بر عملکرد و برخى خصوصيات كيفى غده سيب زمينى رقم آئولا از سيستم آبيارى نشتى در مركز تحقيقات كشاورزى و منابع طبیعی خراسان رضوی (مشهد) در سال زراعی 1388 استفاده شد. در این آزمایش از طرح آمارى كرت‏هاى خرد شده در قالب بلوك‏هاى كامل تصادفى با سه تكرار استفاده شد. تيمار رژیم‏های آبیاری شامل آبيارى پس از 70 ، 100 و 130 ميلى‏متر تبخير از طشتك تبخير كلاس A در كرت‏هاى اصلى و مقادير 0، 5/62، 125، 5/187 و 250 كيلوگرم اكسيد پتاسيم در هكتار در كرت‏هاى فرعى قرار گرفتند. نتایج نشان داد که با کاهش میزان آبیاری، عملکرد و میزان نشاسته کاهش و درصد پروتئين غده افزایش یافت. در اثر کاهش میزان آبیاری اندازه غده‏ها نیز كوچك‏تر شد و رشد ثانويه افزايش يافت. سطوح بالاى پتاسيم باعث درشت‏تر شدن غده‏ها و كاهش درصد غده‏هاى غيربازارپسند شدند. مصرف 250 کیلوگرم در هکتار اكسيد پتاسيم باعث افزايش عملکرد، درصد نشاسته، فسفر و پتاسيم غده‏ها به ترتیب به میزان 51/31، 26/14، 78/2 و 85/3 درصد گردید. بیشترین میزان نشاسته غده (57 درصد) در شرایط آبيارى پس از 70 ميلى‏متر تبخير و مصرف 250 کیلوگرم در هکتار اکسید پتاسیم و بالاترین میزان پروتئین غده (83/15 درصد) در شرایط آبيارى پس از 100 ميلى‏متر تبخير و مصرف 5/187 کیلوگرم در هکتار اکسید پتاسیم حاصل شد.

پتاسیم، رژیم آبیاری، سیب زمینی، عملکرد، خصوصیات کیفی