دکترین اتحاد پیرامونی رژیم صهیونیستی همواره راهی براي افزایش امنیت، گسترش روابط اقتصادي و نیز کاهش انزواي این دولت در عرصه منطقه اي بوده است . به دنبال تغییر و یا از بین رفتن وضعیت منطقه اي مورد دلخواه ؛ رژیم صهیونیستی تلاش کرده است از طریق ارتباط با دولت هاي پیرامونی بر انزواي خود غلبه کند . طی دهه هاي متوالی این دکترین شکل نس بتا ثابتی داشت؛ تحولات منطقه خاورمیانه از سال 2011 به بعد باعث شد که دکترین اتحاد پیرامونی فرم و محتواي جدیدي به خود گرفته و رژیم صهیونیستی تلاش م یکند، مناطق و کشورهاي جدیدي را به دکترین اتحاد پیرامونی کلاسیک خود اضافه کند . یکی از مناطقی که در این اتحاد پیرامونی جدید جایگاه برجسته اي دارد، منطقه آسیاي مرکزي و قفقاز است . در میان کشورهاي آسیاي مرکزي نیز قزاقستان به دلیل تأثیرگذاري سیاسی و اقتصادي این کشور در عرصه منطقه اي اهمیت به سزایی براي رژیم صهیونیستی پیداکرده است . هدف این مقاله واکاوي ماهیت و ساز کار استراتژي پیرامونی جدید رژیم صهیونیستی و اهداف این دولت در منطقه آسیاي مرکزي در بعد از تحولات 2011 است . این مقاله به دنبال پاسخگویی به این پرسش است که مهم تر ین دلایل و انگیزه هاي ورود رژیم صهیونیستی به منطقه آسیاي مرکزي و تعمیق روابط با کشورهایی نظیر قزاقستان چیست؟ یافته ها ي مقاله نشان م یدهد که در استراتژي پیرامونی جدید رژیم صهیونیستی، گسترش به فراسوي منطقه خاورمیانه جایگاه اساسی دارد و در این میان مناطقی و کشورهایی که بتوانند از لحاظ سیاسی و اقتصادي به خروج از انزواي رژیم صهیونیستی در شرایط جدید کمک کنند اهمیت ب هسزایی دارند . آسیاي مرکزي به دلیل اهمیت استراتژیک و ژئوپلیتیک و همچنین ظرفی تهاي اقتصادي بالقوه خود تأمین کننده این نیاز است.
کلید واژگان :اتحاد پیرامونی جدید، رژیم صهیونیستی، آسیاي مرکزي، قزاقستان، امنیت و انرژي.
ارزش ریالی : 350000 ریال
با پرداخت الکترونیک