بررسی اثر درمان چرخه بین فردی و اجتماعی بر تکانشگری، تحمل پریشانی و دشواریهای تنظیم هیجانی در بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی و اختلال دوقطبی: بررسی دو بیمار

مقدمه: بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی و اختلال دوقطبی در تنظیم هیجان، دشواریهایی دارند که منجر به عدم تحمل پریشانی و تکانشگری میگردد. لذا هدف پژوهش حاضر تعیین اثر درمان چرخه بین فردی و اجتماعی بر تکانشگری، تحمل پریشانی و دشواریهای تنظیم هیجانی در بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی و اختلال دوقطبی انجام شد. روش کار: : روش مطالعه حاضر تک موردی آزمایشی از نوع خط پایه چندگانه فرایند درمان ) Single Trial Multiple Baseline Type of Treatment Process ( است که بر روی دو آزمودنی مبتلا به اختلال شخصیت مرزی و اختلالات دوقطبی انجام گرفت. دو شرکت کننده به پیش از مداخله، حین مداخله و پس از مداخله با استفاده از "مقیاس تکانشگری بارت" ) Barratt Impulsiveness Scale (، "مقیاس تحمل پریشانی" ) Distress Tolerance Scale ( و "مقیاس دشواریهای تنظیم هیجانی" ) Difficulties of Emotion Regulation Scale ( ارزیابی شدند. در پژوهش حاضرروایی سازه، و پاپایی به روش الفای کرونباخ و آزمون مجدد انجام شد. دادهها با نرم افزار اس پی اس اس نسخه 41 تحلیل شد. یافتهها: اثر درمان چرخه بین فردی و اجتماعی بر رفتارهای تکانشی، تحمل پریشانی و دشواریهای تنظیم هیجانی در بیماران مورد 3 در دشواریهای تنظیم هیجانی / بررسی این پژوهش مؤثر بوده است. 15 درصد در تکانشکری، 15 درصد در تحمل پریشانی و 14 بهبود حاصل شد. نتیجهگیری: درمان چرخه بین فردی و اجتماعی بر تکانشگری، تحمل پریشانی و دشواریهای تنظیم هیجانی در بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی و اختلال دوقطبی مؤثر بود. پیشنهاد میشود از این روش درمانی برای کاهش علائم منفی در بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی و اختلال دوقطبی استفاده شود.

هیجان، اختلال دوقطبی، اختلال شخصیت مرزی، رفتارهای پرخطر