رابطه سبک‌های ارتباطی والدین با خودشیفتگی در دانش‌آموزان دختر مقطع متوسطه دوره دوم شهر بیرجند

هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه بین سبک‌های ارتباطی والدین با خودشیفتگی دانش‌آموزان دختر مقطع متوسطه دوره دوم شهرستان بیرجند بود. روش پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود. جامعه آماری کلیه دانش­آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهر بیرجند در سال تحصیلی 1397-1398 که مشغول به تحصیل هستند را تشکیل می‌دهد که از میان آن‌ها 360 نفر (بر اساس جدول مورگان) در این پژوهش شرکت و پرسشنامه سبک‌های ارتباطی کوئرنر و فیتزپاتریک و پرسشنامه خودشیفته راسکین و تری را تکمیل کردند. از ضریب همبستگی و رگرسیون گام ‌به‌گام برای تحلیل داده‌ها استفاده شد. نتایج نشان داد بین سبک ارتباطی گفت ‌و شنود بااحساس اقتدارطلبی، برتری‌طلبی و محق بودن رابطه معناداری وجود دارد، درحالی‌که قدرت پیش‌بینی ارتباط خانوادگی از نوع همنوایی معنادار نبود؛ بنابراین می‌توان نتیجه گرفت، خانواده‌های با جهت‌گیری گفت‌وشنود، باعث افزایش ویژگی‌های شخصیتی اقتدارطلبی، برتری‌طلبی و محق بودن در فرزندان خود می‌شوند.

سبک‌های ارتباطی خانواده؛ خودشیفتگی؛ گفت‌وشنود و همنوایی