شهرنشینی پدیده‌ای در حال پیشرفت است و تحلیل مکان مناسب و نحوه توزیع جغرافیایی فضای سبز شهری در توسعه آتی شهر نقش بسزایی دارد. پارک ها و فضای سبز شهری از جمله کاربری هایی است که توزیع و پراکنش آن در سطح شهر اهمیت زیادی دارد. فضای سبز به عنوان یکی از شاخص‌های توسعه‌یافتگی جوامع دارای ابعاد زیست‌محیطی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و کالبدی است و برای این‌که بتواند نقش‌ها و عملکرد‌های خود را به‌خوبی ایفا کند اولین و مهم‌ترین گام تعیین بستر مناسب برای آن است. این پژوهش در جهت اثبات این موضوع گام برمی دارد که با توجه به آمایش فضایی منطقه مورد مطالعه، شهر گرگان به عنوان یکی از شهرهای متوسط-اندازه از توزیع بهینه پراکنش جغرافیایی فضای سبز شهری برخوردار نبوده؛ لذا با ارائه الگوی مناسب به دنبال توزیع مناسب فضای سبز در این شهر با توجه به مفاهیم تحلیل فضا، آمایش شهری، توسعه پایدار و عدالت اجتماعی می باشد. جهت تعامل درونی سازمان فضایی محدوده مورد مطالعه با تأکید بر یافتن مکان مناسب جهت احداث فضای سبز از معیارهای نزدیکی به مراکز فرهنگی، تجاری، مسکونی، دسترسی به شبکه ارتباطی و فاصله از صنایع، تأسیسات و فضای سبز موجود استفاده شده است. در ادامه برای هرکدام از عوامل تأثیرگذار در مکانیابی فضای سبز، لایه های اطلاعاتی در محیط GIS تهیه گردید و به‌منظور الگوسازی، هر یک از لایه ها بر اساس اهمیت آن ها در مکان یابی فضای سبز با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی AHP، وزن دهی انجام شد. در انتها نتایج حاصل از تلفیق لایه‌ها بر اساس مدل AHP، منجر به طبقه بندی زمین های منطقه برای انتخاب فضاهای مناسب جهت برنامه ریزی و احداث فضاي سبز جدید گردید.
کلید واژگان :آمایش، مکانیابی، فضای سبز شهری، گرگان، AHP
ارزش ریالی : 350000 ریال
با پرداخت الکترونیک