چکیده :

ارزيابي تحمل به شوري گياهان دارويي به منظور كشت در مناطق شور از اهميت ويژه اي برخوردار است. به منظور بررسي آزمايش فاكتوريل در شرايط آب كشت و در قالب طرح كاملاً تصادفي با چهار (Foeniculum vulgare) اثر شوري بر رازيانه تكرار در مرحله گياهچه و سه تكرار در مرحله گياه كامل انجام شد. ژنوتيپ هاي مورد بررسي شامل: رازيانه اصفهان، اردبيل، آذربايجان شرقي، اروپايي، تهران، يزد، ايستگاه استهبان و شيراز بود. سطوح شوري اعمال شده شامل غلظ تهاي صفر (شاهد)، بودند. نتايج بدست آمده نشان داد با افزايش شوري، درصد جوانه زني، (NaCl) 150 و 200 ميلي مولار كلري دسديم ،100 ،50 طول ريشه، طول ساقه، شاخص بنيه بذر، وزن تر و خشك ريشه و ساقه، نسبت اندام هوايي به ريشه و زيست توده در ژنوتيپ هاي رازيانه به طور معني داري كاهش يافت. ميزان كاهش در ژنوتي پهاي مختلف رازيانه متفاوت بود. به طوركلي ژنوتيپ هاي مختلف رازيانه در مرحله گياه كامل نسبت به مرحله گياهچه داراي تحمل بيشتري نسبت به تنش شوري بودند. نتايج آزمايش در مرحله گياهچه نشان داد كه در بين هشت ژنوتيپ رازيانه مورد مطالعه، ژنوتيپ شيراز متحمل به تنش شوري و ژنوتيپ اصفهان حساس به تنش شوري مي باشد. نتايج آزمايش در مرحله گياه كامل نيز نشان داد كه در بين شش ژنوتيپ مورد آزمايش، ژنوتيپ يزد متحمل به تنش شوري و ژنوتيپ اردبيل حساس به تنش شوري مي باشد.

کلید واژگان :

آب كشت (هيدروپونيك)، رازيانه، شوري،.Foeniculum vulgare و NaCl



ارزش ریالی : 350000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک