ارائه مدل ساختاري تبیین فرسودگی تحصیلی دانشجویان علوم پزشکی بر مبناي باور آمیختگی اندیشه-کنش، کنترل عواطف و نشانگان وانمودگرایی

متغیرهاي روانشناختی در محیطهاي دانشگاهی، که از نظر تفاوتهاي فردي و شخصیتی تنوع بسیاري دارند، موجب افزایش سازگاري دانشجویان میشود و عملکرد تحصیلی آنان را تحت تأثیر قرار میدهد. هدف این پژوهش تعیین رابطه باور آمیختگی اندیشه-کنش و کنترل عواطف با علایم فرسودگی تحصیلی دانشجویان با واسطهگري نشانگان وانمودگرایی بود. روش پژوهش کمّی از نوع همبستگی و نمونه آماري آن شامل 250 نفر از دانشجویان علوم پزشکی دانشگاههاي استان آذربایجان غربی در سال تحصیلی 97 -1396 بود که به روش نمونهگیري خوشهاي چند مرحلهاي انتخاب شدند. براي گردآوري دادهها از مقیاس کنترل عواطف ویلیامز و همکاران، پرسشنامه فرسودگی تحصیلی برسو و همکاران، پرسشنامه باور آمیختگی اندیشه- عمل راچمن و مقیاس نشانگان وانمودگرایی کلانس استفادهشد. دادهها با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون، بوت استراپ و سوبل و از طریق برنامه نرمافزار SPSS و Amos تحلیل شدند. نتایج نشان داد که برازندگی مدل در اصلاح اولیه از طریق حذف مسیر غیرمعنادار تأیید میشود. متغیر کنترل عواطف و عاملهاي باور آمیختگی اندیشه- عمل در تعامل با نقش واسطهاي نشانگان وانمودگرایی در تبیین فرسودگی تحصیلی دانشجویان نقش دارند که در مجموع، 45 درصد از واریانس فرسودگی تحصیلی از طریق متغیرهاي مدل تبیین میشود. اثر مستقیم کنترل عواطف، باور آمیختگی اندیشه-کنش اخلاقی، باور آمیختگی اندیشه- کنش احتمال براي خود و نشانگان وانمودگرایی در برآورد فرسودگی تحصیلی دانشجویان معنادار است. اما اثر مستقیم خرده مقیاس باور آمیختگی اندیشه-عمل احتمال براي دیگران معنادار نیست. اثر غیرمستقیم باور آمیختگی اندیشه-عمل اخلاقی با میانجیگري نشانگان وانمودگرایی و کنترل عواطف بر میزان فرسودگی تحصیلی دانشجویان معنادار است

باور آمیختگی اندیشه - عمل، کنترل عواطف، وانمودگرایی، فرسودگی تحصیلی