هدف از اين پژوهش، بررسي تاثير ساختار سرمايه و مالکيت بر ميزان هموارسازي سود در شرکت ها مي باشد. در اين مطالعه، از مدل تعديل شده جونز (1991) براي اندازه گيري اقلام تعهدي اختياري (معيار هموارسازي سود) استفاده شده که دوره برآورد پارامترهاي مدل از سال 1378 تا 1387 است. دوره آزمون فرضيه ها نيز سال هاي 1380 تا 1387 را در بر مي گيرد. جهت تفکيک شرکت ها به شرکت هاي با هموارسازي سود بالا و پايين از معيار TZ استفاده گرديده است. جامعه آماري پژوهش حاضر، شرکت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران مي باشد و با استفاده از روش نمونه گيري حذفي، 60 شرکت به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شده است. براي بررسي فرضيه هاي پژوهش از آزمون t مستقل استفاده گرديده و نتايج نشان مي دهد که نسبت بدهي جاري به دارايي، نسبت بدهي بلند مدت به دارايي و نسبت بدهي کل به حقوق صاحبان سهام شرکت هاي با هموارسازي سود بالا کمتر از شرکت هاي با هموارسازي سود پايين مي باشد و ميزان مالکيت سهامداران نهادي شرکت هاي با هموارسازي سود بالا بيشتر از شرکت هاي با هموارسازي سود پايين است.
کلید واژگان :هموارسازي سود، اقلام تعهدي اختياري، ساختار سرمايه، ساختار مالکيت
ارزش ریالی : 350000 ریال
با پرداخت الکترونیک