مقدمه: فرسودگی تحصیلی یکی از مهمترین مشکلات گریبانگیر سیستم آموزشی در همه مقاطع تحصیلی است. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطهاي تفکر ارجاعی در رابطه بین ابعاد چشمانداز زمان و فرسودگی تحصیلی بود. روش: روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی و از نوع مدل معادلات ساختاري بود. جامعه آماري شامل کلیه دانشآموزان پسر پیشدانشگاهی شهرستان میبد بود که در سال 1396 مشغول به تحصیل بودند که از بین آنها، 261 نفر - تحصیلی 97 به عنوان نمونه و با استفاده از روش نمونهگیري خوشهاي چندمرحلهاي به صورت تصادفی انتخاب شدند. دادههاي پژوهش به کمک پرسشنامه- هاي چشم انداز زمان زیمباردو و بوید، نفکر ارجاعی اهرینگ و همکاران و فرسودگی تحصیلی برسو و همکاران جمعآوري گردید. داده ها با استفاده از روش معادلات ساختاري مورد تحلیل قرارگرفت. یافته- ها: نتایج مدلیابی معادلات ساختاري نشان دادکه بعد گذشته منفی و حال قضا و قدري با واسطهگري تفکر ارجاعی بر فرسودگی تحصیلی اثر غیرمستقیم مثبت معنادار دارند. همچنین ابعاد گذشته مثبت، حال لذتگرا و آینده نیز با واسطهگري تفکر ارجاعی بر فرسودگی تحصیلی اثر غیرمستقیم منفی معنادار دارند. نتیجهگیري: نتایج نشان میدهد با تغییر جهتگیري چشمانداز زمان و برخوردار بودن از یک تفکر مثبت و داشتن منابع کافی براي تفکر هدفمدار، فرسودگی تحصیلی کاهش یابد.
کلید واژگان :چشمانداز زمان، تفکر ارجاعی، فرسودگی تحصیلی.
ارزش ریالی : 350000 ریال
با پرداخت الکترونیک