فزونی جمعیت جوان کشور و افزایش نرخ بیکاری نسبت به سالهای قبل از آن به وی‍ژه دهه اخیر، سبب شده است که، موضوع اشتغال یکی از چالشهای جدی و بحثانگیز کشور باشد. بنابراین شناخت وضعیت اشتغال و بیکاری، درک نقاط قوت و ضعف و کاستیهای آن در برنامهریزیهای اشتغال و توسعه انسانی تأثیر بسزایی دارد. علیرغم اینکه موضوع اشتغال و معضل بیکاری و عواقب ناشی از آن یکی از دغدغههای موجود استان اصفهان نیز میباشد. بنابراین لازم است موضوع اشتغال و بیکاری در استان مورد پژوهش قرار گیرد و عوامل، مؤلفهها و شاخصهای مؤثر در این زمینه تبیین گردد، تا از این طریق امکان تدوین مدیریت جامع اشتغال در استان اصفهان فراهم شود. هدف اصلی پژوهش که از نوع توصیفی- تحلیلی ژرفانگر است، روشن شدن بخشی از نابرابریهای اجتماعی در زمینه اشـتغال به منظور توزیع عادلانه امکانات در شـهرستانهای استان اصـفهان است. در این مـقاله از 36 متغیر نرمسازی شده استفاده شد و این متغیرها با تکنیک تحلیل عاملی[1] به 5 عامل کاهش یافته و به صورت ترکیبی در مؤلفههای معنیدار ارائه شد. سپس شهرستانها با تکنیک تحلیل خوشهای به 4 طبقه همگن تقسیم شدند. نتیجه تحقیق گویای این واقعیت است که عدم تعادلهای شدیدی در سطح شهرستانها وجود دارد بهطوری که شهرستان اصفهان بهترین شرایط را از لحاظ شاخصهای اشتغال داشته و از لحاظ توسعه اشتغال، شهرستانی برخوردار است ولی شهرستان خوانسار در ردیف آخر و جزو شهرستانهای محروم قرار میگیرد.
کلید واژگان :اشتغال شهرستان های استان اصفهان تحلیل عاملی تحلیل خوشه ای
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک