سابقه و هدف: اخیراً سبک‌های مقابله‌ای مبتنی بر آموزه‌های دینی به‌عنوان مؤلفه‌های حفظ بهداشت روان بیماران مورد مطالعه قرار گرفته و پژوهشگران مختلف به دنبال بررسی رابطه بین روش‌های مقابله‌ای و مولفه‌های مرتبط با سلامت و سازگاری با مصائب برآمده‌اند. هدف از پژوهش حاضر تعیین رابطه نگرش به زندگی و سازگاری با بیماری با سبک مقابله اسلامی در بیماران مبتلا به سرطان پستان بود. مواد و روش‌ها: روش این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بوده و جامعه آماری آن را کلیه بیماران زن مبتلا به سرطان پستان کلینیک آنکولوژی و رادیوتراپی رضا (ع) مشهد در سال ۱۴۰۰ تشکیل داده‌اند. نمونه موردنظر نیز ۱۰۰ نفر از این بیماران بوده که به‌صورت هدفمند و بر اساس معیارهای ورود به پژوهش انتخاب شدند. ابزارهای مورداستفاده در این پژوهش مقیاس نگرش به زندگی (LRI)، مقیاس سازگاری با سرطان (Mini-Mac) و سبک مقابله اسلامی (ICSQ) بود و تجزیه و تحلیل داده‌ها از تحلیل رگرسیون و همبستگی پیرسون انجام شد. یافته‌ها: بین سبک مقابله اسلامی با نگرش به زندگی و سازگاری با بیماری در جهت مثبت ارتباط معنی‌دار وجود دارد به این صورت که انحراف معیار نگرش به زندگی به میزان ۰/۱۲ در انحراف معیار سبک مقابله اسلامی تغییر مثبت ایجاد نموده و انحراف معیار نگرش به زندگی و سازگاری با بیماری به میزان ۰/۱۷ در انحراف معیار سبک مقابله اسلامی تغییر ایجاد نموده‌اند و در این میان سهم نگرش به زندگی در این رابطه بیشتر است (۰/۰۰۱). نتیجه‌گیری: به‌طورکلی می‌توان نتیجه گرفت که سبک مقابله اسلامی می‌تواند نگرش به زندگی و سازگاری با بیماری را پیش‌بینی نماید و بدین طریق به حفظ سلامت روان آنان کمک نماید. بر همین اساس پیشنهاد می‌شود به سبک مقابله اسلامی در خصوص ارتقای بهداشت روانی بیماران توجه شود.
کلید واژگان :بیماران مبتلا به سرطان پستان، سازگاری با بیماری، سبک مقابله اسلامی، نگرش به زندگی
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک