مروري بر مفهوم بيحسي سازماني

هدف مقاله حاضر، فهم ماهيت وعوامل شكلدهنده بيحسي سازماني در سازمانهاي دولتي ميباشد. هنگامي كه كاركنان يك سازمان بنا به دلايل گوناگون به چارچوب، قوانين و هنجارهاي سازمان به طور ظاهري پايبند باشند، يعني وظايف محوله را انجام دهند، اما به روح سازمان پايبند نباشند، حسي به سازمان نداشته باشند و ارتباطات ضعيفي برقراركنند، ازبيان نظرهاي خود درسازمان خودداري كنند، علاقه به ارتباط گيري از خود نشان ندهند، به حالتي از بيميلي، كرختي وسستي رسيده باشندكه دسترسي به اهداف سازمان براي آنها مهم نباشد، ديدگاهي انتقادي نسبت به سازمان پيداكرده باشند و از ماهيت سازمان خود نزد ديگران انتقاد كنند و تصويري با پسزمينه سردي و تناقض خاموش نسبت به سازمان در ذهن خود ايجاد كرده باشند، حالاتي هستند كه كاركنان ممكن است در عمر زندگي كاري خود دچارآن شوند واستعارهاي كه در اين مقاله براي آن بكار گرفته شده بيحسي سازماني است. بيحسي سازماني حالتي از بيميلي، بيتوجهي و ترس پنهان است كه در غالب بيتوجهي به مسائل سازمان در عقيده و باورهاي كاركنان شكل ميگيرد يا در عمل آنها ظهور پيدا ميكند و شامل كرختي، خاموشي، ترس سفيد و بيميلي است

بيحسي سازماني، بيميلي سازماني، ترس سفيد، خاموشي سازماني، كرختي سازماني