چکیده :

زمینه و هدف بیماري کووید- 19 با شیوع روزافزون خود و آسیبهایی که بر منابع جانی، مالی و روانشناخ تی وارد میکند، بسیار مورد بحث است؛ لذا، هدف پژوهش حاضر، پیشبینی امید به زندگی بر اساس حمایت اجتماعی ادراكشده و سلامت روان در میان بهبودیافتگان بیماري کووید- 19 بود. مواد و روش جامعه آماري پژوهش حاضر، 117 فرد بهبودیافته از بیماري کووید- 19 بود که بر اساس جدول مورگان 90 نفر از آنها حجم نمونه آماري پژوهش حاضر را تشکیل دادند. پژوهش حاضر در سال 1399 و در استان بوشهر انجام گرفت و نمونهگیري، بر اساس روش نمونهگیري در دسترس انجام گرفت. ابزار این پژوهش سلامت روان گلدبرگ ،(MSPSS) ( شامل سه پرسشنامه کتبی حمایت اجتماعی ادراكشده زیمت ( 1988 )1972 ( (GHQ-12) و پرسشنامه امید به زندگی اشنایدر ( 1991 ) بود. پژوهش حاضر، مطالعهاي توصیفی است و براي تجزیه و تحلیل دادهها از روش ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. یافتهها نتایج حاصل نشان داد که حمایت اجتماعی ادراك شده و سلامت روان با امید به زندگی همبستگی دارند. و 36 درصد (P=0 /000) همچنین مشخص شد که حمایت اجتماعی ادراك شده و سلامت روان به ترتیب 49 )006 /0- =P ) از تغییرات امید به زندگی را پیشبینی میکنند. نتیجهگیري یافتههاي مطالعه حاضر، حاکی از آن است که با فراهم آوردن زمینههاي مناسب براي بهبود کیفیت، تقویت و ایجاد شاخصههاي حمایت اجتماعی ادراكشده و سلامت روان در بهبودیافتگان از بیماري کووید- 19 میتوان امید به زندگی را در آنها بهبود بخشید.

کلید واژگان :

حمایت اجتماعی ادراك شده، سلامت روان، امید به زندگی، بهبودیافتگان بیماري کووید- 19



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک