آموزه هاي تربيتي نظام خانواده در گفتمان قرآني با رويکرد سبک شناسي لايه اي

قرآن کريم به عنوان کتابي جاودان براي هدايت عوام و خواص براي خانواده اهميت فراواني قائل است و آن را سنگ بناي مهم حيات اجتماعي و کانون اخلاقي جامعه مي شناسد. از اين رو، براي ضابطه مند شدن اين نظام و نهايتا نظم يافتن جوامع بشري، توصيه ها، دستورالعمل ها و قوانين ويژه هاي را در مجراي زبان مفهوم سازي مي کندو بدين تصور پژوهش حاضر بر آن است با هدف بررسي کاربرد رويکرد سبک شناسي لايه اي در ايضاح آموزه هاي تربيتي نظام خانواده در آيات نوراني قرآن مجيد انجام شده است. سوال اساسي پژوهش اين بود که قرآن کريم در تبيين انديشه هاي تربيتي خانواده از کداميک از تمهيدات و اختيارات زباني سود جسته است؟ بررسي ها نشان داد که متن بي بديل قرآن، ترکيب و ساختار زباني و آرايه هاي ادبي محض نيست بلکه در اين کلام آسماني، علاوه بر عالي ترين مفاهيم حقيقي اخلاقي، ژرف ترين آموز هاي تربيتي نظام خانواده در لايه هاي مختلف زباني به کمک اختيارات زباني مانند واج آرايي، جايگزيني واژگاني، ذکر و حذف، تقديم و تأخير، استعاره و غيره مفهوم سازي شده است. گفتني است اين پژوهش، به لحاظ راهبردي توصيفي-تحليلي به شمار مي رود و به لحاظ راهکاري و روش جمع آوري لطلاعات کتابخانه اي محسوب مي شود.

سبک شناسي لايه اي، آموزه هاي تربيتي، نظام خانواده، گفتمان قرآني