طراحی مدل برند ملی ورزشی در ورزش کشور

برندسازی ملی به عنوان وسیله ای برای دستیابی به مزیت رقابتی به منظور افزایش سرمایه گذاری داخلی و گردشگری و همچنین برای ارتقای تصویر کشور، توسعه جامعه و شناخت تصویر شهر توسط شهروندان شناخته می شود. هدف از انجام تحقیق حاضر طراحی مدل برند ملی ورزشی در ورزش کشور بود. تحقیق حاضر از نظر ماهیت پژوهش، اکتشافی-‌کاربردی؛ نحوه و روش پژوهش، کیفی؛ پارادایم حاکم بر پژوهش، تفسیری؛ و روش تجزیه و تحلیل داده‌ها تئوری داده بنیاد روش ناساختاریافته گلیزر و منبع گردآوری داده‌ها شامل مصاحبه می‌باشد. جامعه آماري متشکل از مدیران و خبرگانی است كه در زمینه مدیریت ورزشی در حوزه برندسازی ملی از طریق ورزش تخصص علمی را دارند. برای انجام مصاحبه عمیق و نیمه ساختاریافته، مدیران، متخصصین مدیریت ورزشی کشور به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شده‌اند و سپس به بیان آراء و دیدگاه‌های خود درباره سؤالات مصاحبه پرداخته‌اند. در پژوهش حاضر نظرات 12 نفر تا رسیدن به حد اشباع نظری جمع‌آوری گردید. پایایی مصاحبه‌ها با استفاده از روش مطالعه توافق درون موضوعی 80/0 به‌دست آمد. برای تحلیل داده‌ها از روش مقایسه مداوم در طی سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی توسط نرم¬افزار مکس کیودا نسخه ۲۰۱۸ استفاده شده است. 51 کد در مرحله کدگذاری باز و 9 محور در کدگذاری محوری به‌دست آمد و در نهایت سیاست زدایی ورزشی، ارزش های دینی و مذهبی، تعاملات بین المللی، حمایت دولتی، فرهنگسازی ورزشی، بسترسازی تعالی فناوری ورزشی شناسایی شد. نتایج تحقیق نشان داد که برای رسیدن به برندملی در ورزش کشور نیاز به الزاماتی است که بخشی از این الزامات مربوط به عوامل شناسایی شده می باشد و مدیران ورزشی کشور باید در این زمینه گام های موثری بردارند. استفاده از نخبگان ورزشی با گرایش های سیاسی مختلف، عدم تبغیض نژادی یا قومیتی، استفاده از تمدن غنی، تقویت افکارعمومی ورزشی جهان، تقویت دیپلماسی ورزشی با جهان، تقویت توریسم ورزشی در ایران، توسعه تعاملان بین المللی ورزشی، بازنگری قوانین دست و پاگیر برای توسعه ورزش، برآورد شدن نیازهای و منافع ورزشی پیشنهاد می شود.

ارزش های دینی و مذهبی، برندملی، تعاملات بین المللی، سیاست زدایی ورزش