چکیده :

باباطاهر همداني از حكما و عرفاي قرن پنجم هجري بوده است. با توجّه به زبان ساده و دلنشين باباطاهر، سروده هاي وي - كه بازماندۀ فهلويات است - در ميان عام و خاص جايگاهي ويژه پيدا كرده است. از ديرباز پژوهشگران و صاحب نظران سعي كرده اند تا دريابند زبان باباطاهر چه بوده است، امَا با عنايت به اين مسئله كه سروده هاي بابا به همان شكل اصلي خود نمانده و تغييراتي كرده است، نمیتوان به طور حتم، گويش سروده هاي وي را مشخص كرد. در باور عامّۀ مردم و اهل تحقيق، اشعار باباطاهر به گويش لُري سروده شده و در نتيجه بابا لُر بوده است؛ امّا نگارنده در اين مقاله می كوشد تا با توجّه به سير تحول فهلويات، بررسي سروده هاي بابا و همچنين پيشينۀ گويش ادبي معيار غرب كشور - مناطق كُردنشين - گويش اصلي سروده هاي او را دريابد.

کلید واژگان :

باباطاهر، زبان لری، فهلویات، گویش لکی، گویش گورانی.



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک