نوآوری باز، به عنوان پارادایم نوظهور در ادبیات کسب‌وکار، یک مفهوم قوی است كه مي‌تواند براي اهداف تحلیلي و به منظور طراحی استراتژی‌های موثر برای شرکت‌های نوآور مورد استفاده قرار گیرد. نوآوری باز يك رويكرد نوآوری شبکه محور است كه از تمامی ظرفیت‌های داخلی و خارجی شركت براي توسعه و پيشرفت استفاده مي‌كند و به خوبي می‌تواند یک شبکه همکاری را محقق کند. از طرفي پارک علمي یک سازمان با هدف ترویج فرهنگ نوآوری است که رقابت ميان بازیگران داخل پارک را از طريق تحریک و مدیریت جریان دانش و فناوری در میان آنها تسهیل می‌نماید. شبكه‌هاي همكاري در پاركهاي علمي ابزار كارآمدي براي مديريت بهينه منابع، به اشتراك‌گذاري دانش مابين اعضاء، انتقال فناوري، كاهش و انتقال ريسك و غيره به شمار مي‌روند. پارکهاي علمي ادعا مي‌كنند كه فرآيند همکاری بین سازمانی و نوآوری باز را تسهیل مي‌كنند. در این مقاله به بررسی نقش پارکهاي علم و فناوری بر گسترش نوآوري باز مي‌پردازيم و در این راستا اقدام به مطالعه موردی و مرور ادبیات کرده‌ايم. نتایج حاصل از این مطالعه نشان می‌دهد که پارکهاي علم و فناوري می‌توانند نوآوری باز را از طریق شريك‌يابي، شبكه‌سازي، انتقال فناوري و غيره، بخصوص برای شركت‌هاي كوچك و متوسط(SME’s) تسهيل كنند.
کلید واژگان :پاركهاي علم و فناوري(STPs)، نوآوري باز، شركت‌هاي كوچك و متوسط(SME’s)، نوآوری شبکه محور
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک