عذرهای موجب جواز استنابه در حج

مکلفین زنده ای که قادر به انجام حج می باشند، باید حج خود را به صورت مباشری انجام دهند و استنابه نمودن برای آنان جایز نبوده و اگر عاملی به نیابت از آنان حج انجام دهد، مجزی از مکلفین نمی باشد. مگر آن که مکلفین بخاطر عروض عذرهایی، قادر به انجام مباشری حج نباشند. عذر هایی که موجب می‌گردد شخص زنده نتواند حج مباشری خود را انجام دهد و ناچار به استنابه می‌شود، به سه دسته تقسیم می‌گردند: اول: ناتوانی جسمی و فیزیکی، مانند بیماری و پیری. دوم: باز نبودن مسیر، که فقها از آن به « عدم تخلية السرب» تعبیر می‌نمایند. سوم: از جهت زمانی و فراهم نشدن فرصت برای مقدمات سفر. برای هر یک از آن ها دلیل و یا ادله ای وجود دارد. مهمترین دلیل آن ها صحیحه حلبی است، که جمله «أَمْرٌ يَعْذِرُهُ اللَّهُ فِيهِ» شامل تمام عذرهایی که مانع انجام حج مباشری می گردد، خواهد شد.

حج، عمره، نیابت، استنابه، مباشرت در حج، موانع، اعذار، معذورین.