یكي از مهمترين عوامل مورد استفاده در مطالعات منابع طبيعي، ميزان متوسّط بارش و بيشتر متوسّـط بـارش منطقـه اي است. در مطالعات هواشناسي و جغرافيايي برداشت اطلاعات اغلب بصورت نقطه اي انجام گرديده و معمولاٌ ضرورت دارد اطلاعات حاصل از نمونه برداري نقطه اي به سطح تعميم داده شود. روشهاي مختلفي براي برآورد ميزان بارش وجود دارد كه از جمله¬ي آن مي توان به روشهاي زمين آمـاري اشاره كرد. طی چند دهه اخیر مبانی علم زمین آمار به خوبی گسترش یافته و توانایی¬های این شاخه از آمار در بررسی و پیش بینی متغیرهای مکانی مشخص شده است. در این مطالعه به منظور تخمین توزیع مکانی بارش سالانه در حوضه مارون با تعداد 55 ایستگاه بارانسنجی و 30 سال آمار بارش از سه روش میان یابی عکس فاصله و کریجینگ و کوکریجینگ استفاده شد.نتایج نشان داد روش کوکریجینگ با مدل واریوگرام نمایی مناسبترین روش می¬باشد.
کلید واژگان :
میان یابی فضایی، توزیع مکانی، روش عکس فاصله، کریجینگ، کوکریجینگ، مارون.
