به موازات تحولات همه‌جانبه در عرصه فناوری اطلاعات و ارتباطات، نظامهای تعلیم و تربیت نیز به عنوان بخش مهمی از جامعه با مطالبات و چالش‌های جدیدی مواجه شده‌اند. مربیان و پژوهشگران در پاسخ به شرایط جدید به تلاشهای فکری خود ادامه داده و به خلق نظریه‌ها و الگوهای متعدد مبادرت کرده‌اند. یکی از این تلاش‌ها منجر به ارائه نظریه یادگیری جدیدی تحت عنوان «ارتباط‌گرایی» شده است. از نظر ارتباط‌گرایی، یادگیری عبارت است از فرایند خلق ارتباطات جدید، به عبارت دیگر یادگیری فرایند شکل‌دهی و شکل‌گیری شبکه‌هاست. ارتباط‌گرایی دیدگاهی است که دانش و شناخت را توزیع‌شده در سطح شبکه‌ای از افراد و فناوری می‌بیند و یادگیری را فرایند ارتباط، رشد و رهیابی آن شبکه‌‌ها می‌داند. بدین لحاظ با توجه به گسترش و فراگیری نظریه ارتباط‌گرایی که بر حوزه یادگیری در عصر دیجیتال تاکید دارد، کتاب حاضر رهیافتی است به این دیدگاه نوین و می‌تواند نقطه آغازی بر بحثهای دامنه‌دار در این خصوص باشد. بنابراین به نظر می‌رسد، مطالعه این اثر برای علاقمندان هر دو حوزه دانش و ابعاد مختلف آن و نیز مباحث یادگیری مفید باشد.
کلید واژگان :دانش، یادگیری، نظریه ارتباط‌گرایی
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک