سنجش سطوح رفتار شهروندی سازمانی کارکنان

پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان رفتار شهروندی سازمانی کارکنان دانشگاه بوعلی¬سینا شهر همدان انجام شده است. روش پژوهش توصيفي- پیمایشی است. جامعة آماري شامل کلیۀ كاركنان دانشگاه بوعلی¬سینا است كه مطابق با جدول کرجسی و مورگان با استفاده از روش نمونه¬گیری تصادفی طبقه¬ای نسبی، نمونه¬اي به حجم 254 نفر از بين آنان انتخاب گرديد. ابزار پژوهش پرسشنامۀ رفتار شهروندی سازمانی (اورگان و فارح) بود که پایایی آن بر اساس روش آلفای کرونباخ 87/0 تعیین گردید. برای تجزیه و تحلیل داده¬ها از شاخص-های آمار توصیفی و آمار استنباطی شامل آزمون t تک گروهی، ضریب همبستگی پیرسون، tمستقل و تحلیل واریانس یکطرفه استفاده شده است. نتایج به دست آمده نشان داد که رفتار شهروندی سازمانی کارکنان دانشگاه بوعلی¬سینا کمتر از حد متوسط است. بیشترین رفتار شهروندی سازمانی کارکنان در مؤلفه¬های آداب اجتماعی و جوانمردی و کمترین مقدار در مؤلفه¬های هماهنگی متقابل شخصی و نوع دوستی است. بین همه مؤلفه¬های رفتار شهروندی سازمانی بجز مؤلفه¬های هماهنگی متقابل شخصی با آداب اجتماعی و نوع دوستی، رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین نتایج آزمون t برای گروه های مستقل نشان داد بین رفتار شهروندی سازمانی بر اساس جنسیت تفاوت معناداری وجود ندارد. بعلاوه، نتایج تحلیل واریانس یک طرفه نشان داد که بین رفتار شهروندی سازمانی کارکنان به لحاظ میزان سن آن¬ها تفاوت معناداری وجود دارد. اما تفاوت معناداری بین رفتار شهروندی سازمانی به لحاظ میزان تحصیلات و سنوات خدمت وجود ندارد.

رفتار شهروندی سازمانی، کارکنان ، محیط کار.