واکاوي ظرفیتهاي اجتماعی عشایراستان آذربایجان غربی درایجاد امنیت مرزها

ظرفیتهاي اجتماعی یک جامعه، بیان کنندة بخشی از پتانسیلهاي انسانی آن جامعه در سطح شهر، روستا یا عشایر است؛ براي برنامهریزي توسعه، بایستی این ظرفیتها شناسایی گردند. جامعۀ عشایري به عنوان یکی از ارکان اصلی کشور ایران، از ظرفیتهاي اجتماعی بالایی در برقراري نظم و امنیت به خصوص در مناطق مرزي برخوردار است. مقالۀ حاضر بر آن است تا با استفاده از روشهاي آماري، اقدام به بررسی نقش ظرفیتهاي اجتماعی عشایر استان آذربایجان غربی در برقراري امنیت مرزهاي این استان نماید. جمعآوري دادهها در این مقاله به کمک پرسشنامه انجام گرفته است. جامعۀ آماري مورد مطالعه، 30676 خانوادة عشایري ساکن در استان میباشد؛ از این تعداد، 380خانوادة عشایري به روش تصادفی ساده، به عنوان حجم نمونه انتخاب گردیدند. روایی صوري پرسشنامه با کسب نظرات صاحبنظران و پایایی آن، با استفاده از فرمول آلفاي کرونباخ 0/89به دست آمد. نتایج پژوهش بیانگر این است که به دلیل وجود ظرفیتهاي اجتماعی مناسب در بین جامعۀ عشایر استان آذربایجان غربی، بین تمامی متغیرهاي موجود در زمینۀ ظرفیتهاي اجتماعی عشایر و برقراري امنیت مرزها رابطۀ مثبت و معناداري وجود دارد و 10 متغیر ورودي در مدل رگرسیون خطی توانایی تبیین 89/13درصد از تغییرات واریانس را دارند

ظرفیت اجتماعی، عشایر، آذربایجان غربی، امنیت، توسعه، مرز