در این پژوهش آسایش زیست اقلیمی بر اساس روش¬ها و مدل¬های بیوکلیمایی انسانی ماهانی، اوانز و بیکر با استفاده از اطلاعات آماری پنج ایستگاه منتخب هواشناسی استان طی دوره 15 ساله (1390-1376) صورت گرفته است. نتایج حاصل از این مقاله با توجه به شرایط محیطی نشان می¬دهد که شرایط مطلوب آسایش زیست اقلیمی از غرب به شرق استان (در رامسر 4 ماه و در بابلسر6 ماه) افزایش می¬یابد. البته این شرایط با فاصله از ساحل دریا در شرق (قائم¬شهر) کاهش می¬یابد ولی در دوره¬های نامطلوب گرم و سرد و شب و روز تغییر چندانی نمی¬کند. ¬حدود 4 ماه از سال در تمام طول روز بیشتر و در طول شب از میزان آن کاسته می¬شود و در فصل زمستان شرایط نامطلوب سرد در طول شب وجود دارد ولی در طول روز از شدت آن کاسته می¬شود. همچنین براساس نتایج سه شاخص ماهانی، اوانز و بیکر می-توان اینگونه نتیجه گرفت که تمامی ایستگاه¬ها در اردیبهشت و مهرماه در شرایط مطلوب¬تری نسبت به ماه¬های دیگر قرار دارند. ¬و ماه¬های خرداد و آبان نیز پتانسیل وارد شدن به محدوده آسایش را در طی شب و روز دارا می¬باشند. -شرایط اقلیمی بسیار سرد در فصل زمستان استفاده از سیستم¬های گرمایشی را می¬طلبد و در فصل تابستان شرایط نامطلوب گرم حاکم بوده و سیستم¬های گرمایشی مناسب جهت ایجاد آسایش لازم است. ¬در ماه¬هایی¬که خارج از محدوده آسایش قرار دارند می¬توان با اصول طراحی معماری متناسب با اقلیم در اکثر اوقات سال به راحتی شرایط آسایش¬حرارتی را فراهم نمود و از مشکلات و معایب تخریب محیط¬زیست آلودگی¬های صوتی و هزینه بالای مصرف انرژی جلوگیری کرد.
کلید واژگان :آسایش زیست اقلیمی، مازندران، ماهانی، اوانز، بیکر.
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک