تأثیر سرمایه فکری بر ارزش آفرینی (موردمطالعه: ستاد وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات)

زمینه : هدف پژوهش تعیین میان رابطه سرمایه فکری و مولفه های آن با ارزش آفرینی در ستاد وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات می باشد. روش تحقیق: این پژوهش از نظر هدف کاربردی و به لحاظ ماهیت و روش توصیفی و از نوع پیمایشی می باشد. جامعه آماری پژوهش را کلیه کارکنان ستاد وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات در سال 1395 تشکیل داده اند. با توجه به اطلاعات موجود تعداد کارکنان فوق 400 نفر می باشند بر اساس جدول مورگان 196 نفر به عنوان تعداد نمونه انتخاب شدند. روش نمونه گیری به صورت نمونه گیری تصادفی ساده بوده است. در جمع آوری داده های پژوهش نیز از دو روش کتابخانه ای و میدانی (پرسشنامه) استفاده گردید. یافته ها :در تجزیه و تحلیل داده ها نیز از آزمون کولموگروف-اسمیرنوف، ضریب همبستگی و رگرسیون و نرم افزار SPSS 20 استفاده گردید. یافته های حاصل از مطالعه حاضر نشان داد سرمایه فکری با ارزش آفرینی ستاد وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات رابطه داشته است. نتیجه گیری: نتایج تحقیق حاکی از آن است که سرمایه فکری و ابعاد آن (سرمایه انسانی، سرمایه ساختاری، سرمایه ارتباطی) با ارزش آفرینی ستاد وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات رابطه داشته و بر آن تاثیرگذار می باشند به طوری که بیش از 74 درصد تغییرات ارزش آفرینی از طریق مولفه های سرمایه فکری قابل پیش بینی می باشد.

ارزش‌آفرینی، ستاد وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات، سرمایه ارتباطی، سرمایه انسانی، سرمایه ساختاری، سرمایه فکری