تحلیل ساختاری تأثیر عوامل احساس غربت بر سلامت عمومی کارکنان وظیفه

هدف: تبیین روابط ساختاری نقش عوامل احساس غربت بر سلامت عمومی کارکنان وظیفه غیربومی، در دوران دشوار خدمت سربازی با در نظر گرفتن زندگی در ستاد فرماندهی و دوری از خانواده فرض شده است. روش: پژوهش حاضر بر اساس هدف، کاربردی و ازنظر شیوه گردآوری داده‌ها، توصیفی (غیرآزمایشی) و از طرح‌های همبستگی و به‌صورت خاص مدل یابی معادلات ساختاری مبتنی بر رویکرد حداقل مربعات جزئی با نرم‌افزار SmartPLS2 بود، جامعه آماری کارکنان وظیفه مستقر در آسایشگاه¬های ستاد فرماندهی انتظامی تهران بزرگ بود. با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده، تعداد 95 نفر انتخاب شدند. ابزار اندازه‌گیری شامل مقیاس احساس غربت (UHS) و سلامت عمومی (GHQ) بودند. الگوریتم تحلیل داده‌ها به روش حداقل مربعات جزئی که شامل: بررسی مدل‌های اندازه‌گیری (پایایی آلفا کرونباخ، پایایی مرکب، روایی همگرا و روایی واگرا به روش فورنل لارکر) و برازش مدل ساختاری (معناداری ضرایب مسیر و ضریب تعیین، شاخص نیکوی برازش) است. جهت ارزیابی فرضیه‌ها مورد استفاده قرار گرفت. یافته‌ها: نشان داد که پنچ عامل احساس غربت کارکنان وظیفه با سلامت عمومی مطلوب و نامطلوب¬شان تفاوت معناداری وجود دارد. بدین معنا که افراد با سلامت عمومی مطلوب از میزان احساس غربت کمتری برخوردارند. درخصوص تحلیل ساختاری، عوامل سازگاری، احساس تنهایی با همه حیطه¬های سلامت عمومی ارتباط مستقیم و معنی‌داری وجود دارد؛ همچنین عامل میل برگشت به موطن با اختلال علائم جسمانی و اضطراب ارتباط معنی داری وجود داشت و عامل دلتنگی برای خانواده تنها با کارکرد اجتماعی ارتباط معنی داری وجود داشت. نتایج: حاکی است احساس غربت به‌خصوص عوامل سازگاری، احساس تنهایی و ميل برگشت به موطن با تمرکز به دوری از خانواده و زندگی در شهر غربت منجر به پیامدهای پایدار ازجمله اضطراب، افسردگی و استرس می‌شود. اما سربازانی که نمره سلامت عمومی مطلوبی داشتند از احساس غربت کمتری برخودار بودند که نشان از قوت و توان روان¬شناختی آنان دارد. این مطالعه بر اهمیت توسعه سلامت عمومی که می‌تواند به‌عنوان سرمشقی مؤثر در جهت مقابله با احساس غربت و افزایش توان تاب¬آوری در دوران خدمت وظیفه عمومی در نظر گرفت.

احساس غربت، سلامت عمومی، کارکنان وظیفه، بومی گزینی