بررسی رابطه بین ویژگی های شخصیتی و سبک های حل مسأله با پرخاشگری در دانش آموزان

پژوهش حاضر، با هدف تعیین رابطه ميان ويژگي هاي شخصيتي و سبك هاي حل مسأله و نقش اين عوامل در پش بيني پرخاشگري انجام گرفت.نمونه مورد مطالعه شامل 352 نفر از بين دانش آموزان مقطع دبيرستان دوره دوم مدارس شهر ستان شیروان، با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي انتخاب گرديد و پرسشنامه هاي شخصيتي نئو، سبك حل مسأله و پرخاشگري باس و پري اجرا گرديد. داده هاي پژوهش با استفاده از روش هاي آماري همبستگي بين متغيرها، رگرسيون چند متغيره و آزمون t مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت . يافته هاي پژوهش حاكي از آن بود كه از ميان ويژگي هاي شخصيتي، برون گرايي به جز با پرخاشگری جسمانی با انواع پرخاشگری رابطه منفی معنادار، توافق پذيري و باوجدان بودن با انواع پرخاشگري رابطه منفي معنادار و انعطاف پذيري فقط با خصومت، رابطه منفي معنادار دارد و روان رنجورخويي با انواع پرخاشگري رابطه مثبت معنادار دارد. از ميان سبك هاي حل مسأله ، درماندگي و مهارگري با همه انواع پرخاشگري رابطه مثبت معنادار و سبك خلاقانه و اعتماد با انواع پرخاشگري رابطه منفي معنادار دارد و سبك گرايش فقط با خصومت و نمره كل رابطه منفي معنادار دارد و سبك اجتناب با هيچ يك از انواع پرخاشگري رابطه معنادار ندارد. علاوه بر آن، نتايج حاصل از آزمون t، تفاوت معناداري را بين دو جنس در انواع پرخاشگري نشان نداد. در ويژگي هاي شخصيتي، فقط در توافق پذيري و در سبك هاي حل مسأله سازنده، در دو سبك خلاقانه و گرايش و در سبک های حل مسأله غیرسازنده، در سبک درماندگی تفاوت بین دو جنس مشاهده شد. در نهايت، از ميان ويژگي هاي شخصيتي، روان رنجورخويي و از ميان سبك هاي حل مسأله درماندگي، بهترين و قوی ترین پيش بيني كننده پرخاشگري بودند.

ويژگي هاي شخصيتي، سبك حل مسأله، پرخاشگري، دانش آموزان.