برای برنامه‌ریزی در جهت کنترل و کاهش آسیب‌های اجتماعی در شهر، لازم است مدیریت شهری اطلاعات دقیقی از ویژگی‌های آسیب‌های اجتماعی هر محله داشته باشد، تفکیک مناطق شهری بر اساس شاخصی خاص از آسیب‌های اجتماعی اطلاعات بسیار جزئی را از هر محله به برنامه‌ریزان ارائه می‌کند. هدف این تحقیق رتبهبندی مناطق شهر تهران از نظر آسیب‌اجتماعی فراوانی افراد معتاد است، که برای این منظور از روش کمی با ماهیت کیفی استفاده شده است. در تحقیق حاضر ابتدا آمار خانوارهای شهر تهران بر اساس سرشماری سال 1390 و به تفکیک بلوک در تمامی محلات مشخص شده در گام بعد حجم نمونه با استفاده از نرم‌افزار G*POWER بدست آمده است. یافته‌های تحقیق رتبهبندی مناطق 22 گانه شهر تهران با شاخص فراوانی افراد معتاد، نشان داد که توزیع این شاخص تصادفی نیست و از الگوهای خاصی تبعیت می‌کند. الگوهایی که در سطح فضای مناطق شکل می‌گیرند، نتیجه مجموعه‌ای از فرآیندهای اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و رفتاری است، که مردم ساکن این محلات از خود بروز می‌دهند. نتیجه‌ی رتبهبندی بدینسان است که مناطق 18 و 15 و 17 در رتبه‌های اول تا سوم از نظر فراوانی و ازدیاد شاخص فراوانی افراد معتاد قراردارند بدین معنی که این مناطق وضعیت نامطلوبی در ایمنی از نظر مسئله‌ی فراوانی افراد معتاد دارند در مقابل مناطق 1 و 5 و 6 آخرین رتبه‌ها را به خود اختصاص داده‌اند که نشانگر وضعیت امن این مناطق در برابر آسیب فراوانی افراد معتاد است.
کلید واژگان :آسیب‌اجتماعی فراوانی افراد معتاد رتبهبندی محلات نرم افزارهای آماری شهر تهران
ارزش ریالی : 500000 ریال
با پرداخت الکترونیک