براهین اثباتی حقیقت تجربه های عرفانی

پی بردن به رموز عالم و درك کنه حقایق، همواره از شگفتیهاي آفرینش بوده که مورد اعجاب انسانها بوده و همچنان، انسانها به این مقوله نگاه متفاوتی دارند. مبحث تجربه هاي عرفانی و درك نادیدنیها در عالم ماده، که آدمی را به عالم معنا و فرا مکان و زمان میبرد، مقوله اي جذاب و شیرین است و در عین حال، امري ممکن و شدنی حتی در حالت بیداري است. تجربه عرفانی که در ذیل تجربه دینی تعریف میشود، مقوله اي عام است که سالک با تحمل ریاضات مشروع، چشم کشف و شهود می یابد و میتواند کنه حقایق هستی را درك کند و به سیرت حقایق عالم، راه یابد. در این پژوهش کیفی، که با رویکرد اثباتی و تحلیلی به مقوله تجربه هاي عرفانی پرداخته است، تلاش شد ضمن رسیدن به تعریفی جامع و مانع از تجربه هاي عرفانی، پیرامون حقیقت این تجربه ها و ویژگیها و خصایص آن با تأکید بر فلسفه عرفان اسلامی، اشاره شود. همچنین تلاش شد با ارائه مصادیق و امثله، اولاً واقعی بودن این تجربه ها را بیان کرده و ثانیاً عام بودن آن را به شرط رعایت شرایط مقتضی آن، اثبات کند؛ در نهایت نیز با ارائه الگویی نهایی به نتیجه اثباتی از حقیقت تجربه هاي عرفانی [فراتر از واقعیت] رسید.

تجربه هاي عرفاني ، حقيقت تجربه ، فلسفه عرفان اسلامي ، تحليل انتقادي