بررسی تطبیقی تناص قرآنی در شعر مقاومت فارسی و عربی (مطالعة موردپژوهانه: شاعران معاصر)

شـعر مقاومـت، پدیـدهای ادبی اسـت کـه از افـکاری انقلابی برگرفتـه از موهبتی حقیقی سرچشـمه میگیرد که عواطف انسـانی را سرشـار از حماسـه میگرداند و با دلیل و منطق از حقوق مردم سـتمدیده و آزادیهـای انسـانی آنـان دفاع، و ضد دشـمن سـتمکار و خواسـتههای آنان قیام میکند. شـاعران مقاوم ایرانی، مانند قیصر امینپور، مشـفق کاشـانی، علی معلّم، نصرالّه مردانی و... و شـاعران مقاوم فلسـطینی، ماننـد محمـود درویـش، توفیق زیّاد، فدوی طوقان، معین بسیسـو و... سـعی نمودهاند که شـعر خـود را به زیـور الفـاظ و معانـی و مفاهیـم والای قرآنی بیارایند. یکی از شـیوههای بررسـی متـون، مطالعة بینامتنی آن اسـت. بینامتنـی، یعنـی خوانـدن متن با توجـه به متون دیگر، و مبتنی بر این اندیشـه اسـت که متن، نظامی بسـته و مسـتقل نیسـت و هیچ متنی در خلأ پدید نمیآید و خواسـته یا ناخواسـته با متون دیگر ارتبـاط دارد. پـس از پیـروزی انقـلاب و نیـز در زمـان جنـگ تحمیلی و پـس از ورود غاصبان اسـرائیل به سـرزمین زیتـون، شـاعران بـرای آگاهـی عامـة مردم و تشـویق ملّت به جهـاد و نیز دفـاع از دیـن و وطن اسـلامی در جبهههای حق علیه باطل شـعر سـرودهاند. این مقاله میکوشـد با اسـتفاده از ابزار کتابخانهای و بـا روش توصیفـی ـ تحلیلـی و بـا بهرهگیـری از مکتب آمریکایـی ادبیات تطبیقی به بیـان نمونههایی از شـعر مقاومت در شـعر شـاعران دو ادبیات و بهرهگیری آنان از قرآن کریم با تکیه بر روش نقدی بینامتنی بپردازد

قرآن کریم، تناص، شعر مقاومت، ادبیات تطبیقی، ایران، فلسطین