سنجش مفهومی ارکان توسعه ایمن در نگرش روستاییان

از ارکان توسعه، جامعیت و یکپارچه بودن آن در رفع عدم تعادل اقتصادی و اجتماعی و ایجاد ایمنی به ویژه در نواحی روستایی است. وجود نابرابری و ابعاد مختلف آن از نشانه های مهم توسعه نیافتگی است که رفع چنین کمبودهایی مستلزم نگرش و توجه جدی به نحوه پراکندگی شاخص های توسعه در سطوح مختلف است. پژوهش حاضر با هدف سنجش توسعه نواحی روستایی از دید روستاییان مورد تدوین و تحریر قرار گرفت. رویکرد حاکم بر تحقیق پیش رو با شیوه کاربردی صورت گرفت. گردآوری اطلاعات نظری مبتنی بر روش اسنادی-کتابخانه ای و داده های مربوط به جغرافیای مورد مطالعه از طریق روش مصاحبه نیمه ساختاریافته و با بکارگیری پرسشنامه گردآوری شده است. جامعه آماری شامل مردم ساکن در برخی از روستاهای پنجگانه دهستان شهرستان خوشاب استان خراسان رضوی است. به جهت برداشت نمونه از روش تصادفی طبقه ای استفاده شد که از طریق مصاحبه با روستاییان تهیه گردید. جهت سنجش توسعه از دیدگاه روستاییان در ارکان توسعه (اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی)، مطابق با طیف لیکرت در قالب 15 شاخص که بر اساس نظر خبرگان مورد تایید قرار گرفت، اندازه گیری شده است. سپس با بهره گیری از تکنیک وزندهی، شاخص ها نرمال سازی شد. داده پردازی شاخص ها با نرم افزار SPSS انجام شد. نتایج نشان داد که از بین سه بعد توسعه، دو بعد اقتصادی و اجتماعی مهمتر تلقی میشود و بعد زیست محیطی در رده بعدی قرار دارد، در مرحله بعد، براساس میزان Ci روستای نوده انقلاب با امتیاز (64/0Ci=) و روستای راه آهن با امتیاز(44/0Ci=) به ترتیب بالاترین و پایین ترین رتبه ایمنی را به خود اختصاص دادند. در نهایت می توان گفت باتوجه به اختلاف موجود، در سطح توسعه یافتگی روستاهای متأثر از مرزهای شمالی استان، لزوم اتخاذ برنامه های توسعه ای متوازن نیازی مبرم برای این نواحی شناخته می شود.

توسعه مفهومی، ایمنی زایی، آنتروپی شانون و نواحی روستایی