مروری بر مدیریت پایدار علف¬های هرز در سویا

مدیریت علف¬های هرز یک عنصر اساسی در تولید موفق گیاه زراعی است. در سال¬های اخیر افزایش تصاعدی در جمعیت انسانی و تغییرات شدید در اقلیم و تکنیک‌های تولید، سیستم‌های تولید محصول را تشدید کرده و آلودگی علف‌های هرز را افزایش داده است. تکامل مقاومت به علف‌کش‌ها در تعداد زیادی از گونه‌های علف‌های هرز در سراسر جهان وضعیت را بیش از پیش تشدید کرده است. این شرایط نیازمند ابزارهای مدیریت پایدار علف¬های هرز است که می¬تواند به طور موثر برای دستیابی به عملکردهای مناسب گیاه زراعی بدون تأثیر منفی بر محیط و خدمات زیست بوم استفاده شود. برخی از روش‌های مرسوم کنترل علف‌های هرز، از جمله استفاده از اقدامات پیشگیرانه، خاک‌ورزی و کنترل مکانیکی، رقابت گیاه زراعی، پوشش خاک، تناوب¬های گیاه زراعی و تنوع محصول، هنوز موثر و سازگار با محیط‌زیست هستند. با توجه به ماهیت جوامع علف¬های هرز، هیچ تاکتیک واحدی (منفردی) برای مدیریت علف¬های هرز اثبات نشده است که "گلوله جادویی" برای از بین بردن مشکلات علف¬های هرز باشد، اما درک بهتر مکانیسم¬های اساسی که بر موفقیت یا شکست علف¬های هرز در زیست بوم¬های زراعی تأثیر می¬گذارند، بیشتر به نفع توسعه و اتخاذ سیستم¬های مدیریت پایدار علف-های هرز برای محصولات کشاورزی خواهد بود. اگرچه روش‌های کنترل زراعی و فیزیکی علف‌های هرز مبتنی بر محیط زیست، پتانسیل زیادی برای مدیریت پایدار علف‌های هرز دارند، علف‌کش‌ها را نمی‌توان به طور کامل کنار گذاشت. در واقع علف¬کش¬ها می¬توانند ابزار موثری در بسته لوازم مدیریت تلفیقی علف¬های هرز باشند. با این حال راهبردهای مدیریت تلفیقی واقعی علف‌های هرز باید تعادلی بین گزینه‌های شیمیایی و غیرشیمیایی داشته باشد که می‌تواند به طور عاقلانه به منظور دستیابی به کنترل معقول علف‌های هرز مورد استفاده قرار گیرد. مدیریت پایدار علف¬های هرز یک هدف دست یافتنی است به شرطی که برای تنوع بخشیدن به مدیریت تلاش شود. در این مقاله رایج‌ترین راهبردهای مرسوم مدیریت علف‌های هرز سویا از منظر پایداری مورد بررسی قرار خواهند گرفت.

تولید محصول، رقابت گیاه زراعی، کنترل علف¬های هرز، کنترل مکانیکی، مقاومت به علف¬کش