شناسايي عوامل و مکان‌های مستعد براي جرم در شهرها و تلاش براي پيشگيري و كاهش ميزان جرم در زمان كنوني كه جمعيت شهرها افزايش می‌یابد اهميت بسزايي دارد. از این‌رو هدف این مقاله شناسایی عوامل مؤثر در افزایش جرم و همچنین رتبه بندی نواحی منطقه 6 تهران بر اساس این عوامل می‌باشد. روش تحقیق توصیفی – تحلیلی و پیمایشی است. در این تحقیق ابتدا برای جمع آوری اطلاعات در مورد عوامل مؤثر در افزایش جرم از پرسشنامه استفاده گردیده است. سپس معیارهای مورد نظر انتخاب شده و بر اساس رویکرد سلسله مراتبی (AHP) اهمیت و وزن هر یک از شاخص‌ها تعیین و برای رتبه بندی نواحی از نظر عوامل مؤثر در افزایش جرم از ابزار تصمیم گیری چند معیاری؛ VIKOR استفاده گردیده است. یافته های پژوهش نشان می‌دهد که در منطقه 6 تهران مهم‌ترین عوامل در افزایش جرم به ترتیب تأمین نشدن امنیت از طرف پلیس، نبودن روشنایی مناسب در شب و نحوه‌ی کاشت درختان در پیاده روها می‌باشد. ضعیف‌ترین عوامل نیز در افزایش جرم در این منطقه اندازه محله‌ها و نحوه‌ی پراکندگی مساکن در آن‌ها و پس از آن میزان خانوار های اجاره نشین و سطح تحصیلات ساکنین محدوده می‌باشد. نتایج رتبه بندی بر اساس شاخصهای افزایش جرم با استفاده از مدل ویکور نشان می‌دهد که عوامل مؤثر در افزایش جرم در ناحیه 1 منطقه 6 تهران از دیگر نواحی بیشتر است و این ناحیه پتانسیل بیشتری برای وقوع جرم دارد. مقدار ویکور بدست آمده برای این ناحیه 0 می‌باشد. همچنین در این رتبه بندی ناحیه 6 با مقدار ویکور 0.9335 در آخرین رتبه قرار دارد و می‌توان نتیجه گرفت که عوامل مؤثر در افزایش جرم در این ناحیه نسبت به 5 ناحیه دیگر کمتر می‌باشد.
کلید واژگان :جرم، نواحی شهری، مدل ویکور، منطقه 6 تهران.
ارزش ریالی : 350000 ریال
با پرداخت الکترونیک